Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)

turis salutem in salutis largitore. Ad universorum noticiam harum literarum nostrarum serie volumus pervenire, quod ad nostram personaliter vcniendo presenciam Petrus filius Nicolai de Themerdekeghaz per eundem vive vocis oraculo coram nobis sponte confessum extitit pariter et relatum, quod ipse ius quartale nobiüum dominarum Katherina consortis Pauli filii Marcii de Hodeghaz Susanna et Agatha vocatarum filiarum suarum de porcionibus suis possessionariis in possessionibus Themerdekeghaz predicta et Kuche habitis existentibus dumtaxat ipsum concernentibus iuxta regni consuetudinem eisdem nobilibus dominabus fili^bus suis debens, et per consequens Michaeli Emerico et Adalberto filiis predicte nobilis domine Katherine cum cunctis suis utilitatibus et pertinenciis universis, videlicet locis sessionalibus terris arabilibus cultis et incultis pratis pascuis fenetis nemoribis aquis aquarumque decursibus seu aliis quibuslibet utilitatibus et pertinenciis universis ad predictum ius quartale qualitercunque et quomodocunque spectare debentibus eisdem nobilibus dominabus et predictis filiis nobilis domine Katherine extradedisset et extradedit tradidit et assignavit coram nobis per ipsas nobiles dor minas ac filios eiusdem nobilis domine perpetuo in filios filiorum heredumque ipsorum per successores pacifice et quiete ac irrevocabiliter possidendas tenendas utendas pariter et habendas. In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes literas nostras privilegiales alphabeto intercisas emanari fecimus pendentisque sigilli nostri munimine roborari. Dátum per manus discreti viri magistri Johannis lectoris in octavis festi beati Georgii martyris, anno domini Mmo quadringentesimo, presentibus honorabilibus et discretis viris dominis Dominico preposito, Petro cantore, Andrea custode, Petro Themesiensi, Fabiano Orodiensi, Ladislao Utromorisiensi,Thoma de Torontaly, Nicolao Sebesiensi et altero Nicolao de Crasso archidiaconis ceterisque fratribus nostris in Dei ecclesia regi iugiter famulantibus sempiterno. Hártya eredetijén a zöld selyem fodrairól függött pecsét hiányzik, a kassai részben 447, csomó 18. szám.