Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)

110110 emanatarum, Stephanum sacerdotem raagistrum altaris sancti Nicolai confessoris de eadem ecclesia nostra pro parte Laurencii Stephani Dominici et Ladislai filiorum Lodomerii de Eghazasnyek, et magistrum Dominicum clericum subnotarium nostrum pro parte Bethlen Georgii Dávid et Alexandri filiorum Nicolai filii Acinctus de eadem, ad videndum . . divisionem eiusdem possessionis Eghazasnyek . . in quindenis Pasce domini faciendam pro testimoniis destinassemus, tandem eadem testimonia nostra cum dictis Laurencio Georgio et Alexandro ad nos reversi nobis . . retulerunt, quod ipsi in prefatis quindenis Pasce domini . . cum partibus supradictis et quatuor nobilibus, videlicet Stephano filio Ladislai et Joanne dicto Rakus filio Georgii de Bold quos idem Laurencius, item magistro Johanne filio Chepani de Leon et Beke filio Nicolai de Felnyek quos annotati filii Nicolai filii Acinctus . . adduxissent, accessissent ad faciem possessionis Eghazasnyek prenotate, quam dicti quatuor nobiles et ipsi babentes respectum ad prefatas alias literas nostras anno domini M° CCC° XXX.mo quarto quo supra confectas, ad quarum tenorem ambe partes sese coram nobis circa octavas diei Cinerum , . sub vinculo quinquaginta marcarum submiserant, eo modo divisissent, quod rectam dimidietatem superioris linee seu platee dicte possessionis Nyek a quodam loco sessionali antiquo qui Andree dicti Paztur dicitur fore, et cum eodem loco sessionali prout eadem piatea versus plagam occidentalem usque ad ecclesiam sancti Michaelis arehangeli in fine eiusdem ville fundatam se extenderet, per distincciones metales infra declarandas cum suis . . pertinenciis eisdem Laurencio Stephano Dominico et Ladislao ac ipsorum heredibus, aliam vero rectam dimidietatem eiusdem superioris platee ab eodem loco sessionali ipsius Andree versus plagam orientalem similiter cum quibuslibet . . pertinenciis suis annotatis Bethlen Georgio Dávid et Alexandro ac eorum successoribus reliquissent perpetuo possidendas . . ita videlicet, quod eandem secundam dimidietatem dicte platee ipsi et dicti divisores ad aliam piateam seu lineam sepedicte ville, que dictorum filiorum Nicolai qualibet contradiccione ius hereditarium fore dignosceretur, applicassent; mete autem, quibus eedem due dimidietates ipsius divise