Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. II. (1322–1332) (Budapest, 1881.)

possideret, quartam requireret iuxta regni consvetudinemapprobatam, quo audito idem magister Emiricus respondit quod ipsas possessiones . . nunc possideret et iuxta regni eonsvetudinem iusto modo estimando quartam partém ipsius domine rebus promtis redimeret et estimacionibus, et quia idem procurator ipsius domine pro ipsa quarta res promtas seu estimaciones nisi de eisdem possessionibus coram nobis accipere non assumsit inde eciam nos ne contrarium facere videamur conSYetudini regni Hungarie ac novas invenciones approbare et consvetudini preferre videamur una cum capitulo ecclesie nostre adiudicantes transmisimus de parcium voluntate quod dicte partes in octavis beati Georgii martiris iam venturis coram domino rege vei iudice curie eiusdem. compareant ut idem dominus rex vei iudex sue curie una cum baronibus et aliis nobilibus inter partes discuciant utrum eadem domina de ipsis possessionibus in specie possit quartam babere vei idem magister Emericus cum rebus promtis et estimacionibus possit ad se redimere, in literis ipsius domini regis vei iudicis eedem partes facti seriem in octavis Pentliecostes subsequentibus nobis reportabunt et tunc nos visis ipsis literis ipsis partibus finem debitum faciemus. Dátum Agrie, quinto die termini supradicti, anno domini M° CCC° tricesimo. Zárlatán pecsét nyomaival; eredetije a N, Muzeumban, a Sóvári Soós cs. lban. 402. 1330. Vizsoly, jan. 27. Drugeth Vilmos albirája Miklós előtt Csoltói Mihály az atyja által Ardói Miklósnak zálogba adott birtokra nézve a kiváltás határidejét meghosszabbítja. Nos comes Nicolaus viceiudex magistri Wyllermi damus pro memória quod Simon filius Micbaelis filii Detrici de Clioultou una cum nobili domina coram nobis personaliter comparendo est confessus quod unum pratum versus partém superiorem domus patris sui adiacentem per Michaelem patrem suum Nicolao filio Stephani de Orclo impignoratum usque ad revolu-