Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. II. (1322–1332) (Budapest, 1881.)

ditur a parte occidentali a medio cuiusdam fluvii Lyka vocati ab imo rubeto egur vocato et eundo versus orientem iuxta portum eiusdem fluvii venit ad unam metam terream de novo erectam, et abbinc eundo versus eandem partém venit ad unam arborem populeam sub qua est similiter meta terrea, et contra eandem partém vádit et cadit in quendam rivulum Kurthweluspathak vocatum in quo adhuc contra orientem transit ad duas metas terreas iuxta eundem rivulum a parte superiori ville Kurthwelus vocate positas et erectas a quibus versus eandem plagam iuxta fossatum et meatum cuiusdam rivuli vádit ad caput eiusdem rivuli ubi sunt due mete terree, deinde contra eandem partém transit quoddam bercb et venit ad caput cuiusdam rivuli Bykpathak vocati ubi sunt due mete terree de quibus adhuc contra orientem transit unum béreli et iungit quandam magnam viam que ducit in castrum Barkou vocatum et in eadem via reflectitur versus meridiem et venit ad unam arborem ilicis iuxta eandem viam existentem meta terrea circumfusam et abhinc regirat contra occidentem et venit ad caput cuiusdam rivuli Araachpataka vocati ubi sunt due mete terree de novo erecte et in eodem rivulo satis per largum spácium eundo venit ad duas metas terreas a quibus versus eandem plagam occidentalem transcurrendo venit ad unam silvam iuxta quam sub quadam arbore zylfa vocata est una meta terrea, et deinde transeundo eandem silvam adhuc contra occidentem venit ad predictum fluvium Lyka iuxta quam sub quadam arbore ilicis sunt due mete terree et in medio eiusdem fluvii ascendit et redit ad primum locum ubi inceperat et ibi terminatur. Dátum in octavis festi Omnium Sanctorum, anno domini Millesimo trecentesimo vicesimo nono. Hátlapján pecsét nyomaival; eredetije az orsz. ltár kincst. oszt. N. E. A. 939. 3. dipl. ltár : 2504. Közli : Nagy Gyula.