Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. II. (1322–1332) (Budapest, 1881.)
memorato acl faciem predicte possessionis accedendo eandem convocatis commetaneis et vicinis reambulassent et reambulatam iuxta sui veteres metas infrascriptas novas eciam interdum erigendo ipsi magistro Petro coram commetaneis antedictis statuissent possidendam, in duabus particulis eiusdem terre duntaxat videlicet in quadam particula possessionis et terre predicte in qua ecclesia in konore sancti Martini est constructa, Stephanus filius Trepk suo et Johannis Petri ac Nicolai fratrum suorum nomine et in quadam alia particula eiusdem possessionis Chombald nuncupata Ladizlaus de Elyed contradicentes a statucione predicta prohibuissent eosdem; reliquis autem partibus possessionis memorate nemine penitus contradictore existente eidem Petro ad possidendum statutis; cursus autem metarum eiusdem possessionis in sui totalitate tani in partibus prohibitis quam non prohibitis hoc ordine distingvuntur: incipit siquidem prima meta eiusdem a parte orientali iuxta villám Thoti ubi est vallis in qua est quoddam paludinetum que vallis vádit versus partém australem a parte orientali pro terra reginali predicta et ab occidentali pro villa Thoti predicta distingvens, inde vádit ad partém similiter orientalem ad quoddam aliud paludinetum Saarto vocatum inter ipsam terram reginaleni et terram monasterii sancti Egidii de Simigio distingvendo, deinde vádit adliuc ad orientem et circuit ecclesiam sancti Martini supradictam parocliialem terre memorate, abliinc dirigitur ad aquam Hydus unde terram Chombald includendo cambiendo descendit ad unum puteum Gekenfeu vocatum in eadem valle ubi est via et transeundo eandem viam versus occidentem in eadem valle erexissent duas novas metas terreas que ab ipsa terra reginali separant possessionem magistri Grebeck Hetes nuncupatam, deinde protenditur adliuc versus occidentem, et ibi per modicum spácium transeundo similiter duas novas metas erexissent, et abhinc paululum transeundo iterum duas metas unde incipiens vádit ad duos dumus qui reketiabucur nuncupantur, et abhinc protenditur ad quandam magnam viam per quam itur de Kopusfeu ad Sumuguar et ibi erexissent tres novas metas, et dehinc per magnum spácium versus meridiem transeundo pervenitur ad
