Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. I. (1301–1321) (Budapest, 1878.)

nei ipsius terre kaprüncba personaliter in ibi comparendo super einpcione eiusdem terre dicto'magistro Johanni filio Itbe beniuo­lumconsensum prebuissent et assensum. Mete uero quibus ipsa dimidietas terre ab alia dimidietate separatur, prout eedem partes coram nobis recitarunt, boc ordine exprimuntur, quod prima meta incipit super duabus metis terreis in quodam loco ubi fluuius Magarkapruncha excipitur ad quoddam fossatum Molendini de quibus egreditur in meatu eiusdem et cadit su­pra clausuram ipsius Molendini in magnum fluuium kaprun­clia, et ibi refiectitur uersus occidentem et eundo contra mea­tum ipsius fluuij iungit quendam Zarazpotboc et in eodem refiectitur uersus aquilonem et eundo directe transeundo ca­put eiusdem Zarrazpotboc uenit ad duas metas terreas de qui­bus transit ad imarginem Tbuluc mezey et iungit sub quadam arbore Ilicis metam terream super qua refiectitur uersus ori­entem et eundo iungit quandam semitam que ducit de Raz­louvicba ad Marganya per quam eundo ad eandem plagam cadit in fluuium Topul, per meatum cuius descendenclo exit de eodem ad quandam semitam ducentem uersus komlous per quam eundo iungit riuulum quendam in quo uergit ad Chor­mosnasfee de quo descendit ad quoddam Bercb de quo des­cendendo uenit iterato ad priorem metam unde inceperat et ibi terminatur. In cuius rei testimonium ad instanciam par­cium presentes contulimus sigilli nostri munimine roboratas. presentibus tamen magistro Petro preposito Paulo Cantore Nycolao lectore N(icolao Custode) dominico de Nouocastro Watero (így) de Borosua Jacobo de Sumbun benedicto de heues et alio Benedicto de vng Arcbidyaconis et alijs multis Anno domini M° C(CC) decimo octauo. Regnante Karolo illu­stri Rege vngarie Thoma Strigoniensi Ladizlao Colocensi Arcbi Episcopis et domino nostro venerabili patre (M.) dei gracia Episcopo Agriensi existentibus. Vörös és fehér színű selyem zsinóron függött pecsét nyomaival, s alól metszett hetükkel; eredetije az orsz. Ivr. kincst, oszt. N. E, 726. 30. Ugyanott 1534. 27. sz. a. az egri káptalannak 1371-ki átiratában is meg van. Közli : Nagy Gyula.

Next

/
Thumbnails
Contents