Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. I. (1301–1321) (Budapest, 1878.)
a niortis periculo protegendo, et quia eciam in futurum sperant auxilio, consilio et fauore, e'iusdem magistri Nicolai, se iuuari, Quandam terram ipsorum vt dixerunt liereditariam terram videlicet sancte Crucis siue Kerezthwr nominatam in acliana siue a parte acliana iuxta íluuium Lasanclia existentem, cum omnibus suis vtilitatibus et pertinencijs vniuersis sub bysdem metis signis siue terminis sub quibus predictus Apa páter ipsorum mediantibus nostris litteris iusto Tytulo dignoscitur possedisse, eandem, tenuisse et babuisse, sunt confessi eidem magistro Nicolao et per eum suis beredibus lieredumque suorum successoribus contulisse, perpetuo possidendam, tenendam et babendam. Tali modo quod si lapsu temporum ydem fily Apa ipsius terre collacionem reuocare niterentur aut aliquas litteras contra eundem magistrum Nicolaum super facto ipsius terre exbiberent notam calumpnie incurrerent eo facto et omnes litteras, quas contra ipsum magistrum Nicolaum super facto ipsius terre emanatas reseruarent reliquerunt friuolas et inanes ac viribus carituras vbicunque exbiberentur, assumpserunt insuper quod si qui fratrum suorum uel cognatorum racione predicte possessionis accionem aliqualem mouere attemptaret contra eundem magistrum Nicolaum proprijs ipsorum laboribus et expensis eundem expedirent. In cuius rei memóriám perpetuamque firmitatem presentes nostras litteras priuilegiales eidem magistro Nicolao ad peticionem predictorum filiorum Apa concessimus maioris sigilli nostri appensione et munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Endre Lectoris ecclesie nostre. Octauo Kalendas mensis Decembris anno Domini M° CCC° Decimo septimo. Discretis viris Egidio preposito, Nicolao Cantore. Laurencio Custode, et magistro Petres decano ecclesie nostre Existentibus. Az ép pecsét zöld és vörös színííselyem sodraton fiigg ; eredetije az orsz. lvt. kincst. oszt, N. E. 1506. 10. Közli : Kovács N. ANJOUKORI OKMÁNYTÁR I. KÖT. 29
