Kammerer Ernő: A zichi és vásonkeői gróf Zichy-család idősb ágának okmánytára. Codex diplomaticus domus senioris comitum Zichy de Zich et Vasonkeo. X. (Budapest, 1907.)
haz vocatum, in comitatu Albensi existens, in cuius pacitico dominio idem dominus Stephanus archiepiscopus se per multa tempóra perstitisse, et se persistere asserit eciam de presenti, item totum et omne ius nostrum regium, si quod in eodem predio qualitercumque haberemus, aut nostram ex quibusvis causis, módis et racionibus concerneret maiestatem, simul cum cunctis suis utilitatibus, et pertinenciis quibuslibet, terris scilicet arabilibus cultiset incultis, agris, pratis, pascuis, campis, fenetis, siluis, montibus, vallibus, aquis, fluviis, piscinis et locis molendinorum, ac generaliter quarumlibet utilitatum et pertinenciarum eiusdem integritatibus quovis nominis vocabulo vocitatis, sub suis veris metis et antiquis, premissis sic, ut prefertur, stantibus et se habentibus, memorato domino Stephano archiepiscopo, et per eum Nicolao Simoni, Mathie, Aladario et Ladislao fratribus suis, ipsorumque Nicolai, Simonis, Mathie, Aladarii et Ladislai heredibus et posteritatibus universis, nove nostre donacionis titulo dedimus, donavimus et contulimus, immo damus, donamus et conferimus, iure perpetuo et irrevocabiliter tenendum, possidendum pariter et habendum, salvo iure alieno, harum nostrarum vigore et testimonio litterarum mediante, quas in formám nostri privilegii redigi faciemus, dum nobis in specie fuerint reportate. Dátum in Albaregali, in sacro Sabbato, anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto, regni nostri anno septimo, coronacionis vero primo. Hártyán, alul nagy kerek pecsét töredékeivel. 3. 1324. 1464. Bndci, ápr. 10. Mátyás király meyengedi Töttős Lászlónak, hogy báthmonostori kastélyát kőfalakkal, tornyokkal és árkokkal erősítse. Nos Mathias Dei gracia rex Hungarie, Dalmacie, Croacie etc. memorie commendamus tenore presencium significantes quibus expedit universis, quod quamvis inter cetera in clecreto generáli pridem in civitate nostra Albensi, statim post felicem Commissio propria domini regis. 218.
