Mathiae Corvini Hungariae regis epistolae ad Romanos pontifices datae et ab eis acceptae. Mátyás király levelezése a római pápákkal. 1458–1490. (Budapest, 1891. Mon. Vat. Hun. I/6.)

onstantinopoli expugnata, Turcarum tyrannus Mahometes II. triumpho elatus, arma ad debellandam Hungáriám continuo intendebat. Ast, quod provido Numine fauste fortunateque contigit: Joannes Hunyadi sese tunc pro patria republicaque Christiana occidentis murum columenque íirmissimum opposuit. Nobili in Transylvania loco — utut mediocris fortunae'majoribus — prognatus, propria ipse virtute, ingenioque exercitus regendi eximio, ad subsellia usque gubernatoris Hungáriáé ardua sane, sed tanto viro digna eluctatus est. (1445—1452.) Victoriis de Turcarum immani grege saepius reportatis, talem tantumque se heroem probaverat, ut orbis Christiani universi laudibus gratisque votis passim celebraretur. Taurinae arcis (Belgrád) ab innumerabilibus fere Turcis gravissima obsidione jamjam opressae liberatio pláne admiranda coronam tandem curriculo glorioso dignam imposuit. (t 11. Aug. a. 1456.) Generosam hanc Joannis contentionem Calixtus P. III. (14 5 5—1458.) luculentis venerationis suae studiique signis prosequebatur. Ut ipsi in arduis coeptis adjumento esset, praeclarissimum •e purpuratorum senatu, Joannem Carvajalium legatum in Hungáriám misit.

1 Quid? quod merita ejusdem pari quodam praemio affecturus, principis etiam eum titulo jamjam exornavit; ut ipse scripsit: «Quem congruis titulis ac diademate decorare decreveramus; 1 Eximii hujus ecclesiae Romanae oratoris vitám auctor idem, qui hanc elucubrationem •concinnavit, a. 1889 inter nDissertationes Academiae Hutigaricae» patrio idomate, in fasciculis vero, qui «Utigarische Revue» inscribuntur, Germanico etiam typis mandavit.