Liber Confraternitatis Sancti Spiritus De Urbe. A római Szentlélek Társulat anyakönyve. 1446–1523. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/5.)

Nunc quoque manu propria inscripsit se Pontifex,

1 eiusque vestigia secuti Cardinales, Episcopi, permulti orbis christiani cives omnis gradus et ordinis: reges diademate insignes, demissioris sortis opiíices; praesules, inferioris status sacerdotes. Libri huius fólia cito completa sunt, et praebent nobis codicem illum manuscriptum, qui Romae in tabulario hospitalis Sancti Spiritus asservatur, quique ecclesiae catholicae medii aevi fidelium, ne dixeris nobilium, aureus index merito appellari potest. Primam codicis huius notionem dr. Bcdae Dudik, insigni doctoque viro in acceptis referimus, qui monumentis históriáé patriae suae, parvae sed sollertibus zelosisque viris insignis Moraviae per integram Európám conquirendis deditus, tabularia et bibliothecas quoque Romae pervestigavit. Docti huius viri opere ductus exposuit de hoc codice quaedam peritissimus rerum hungaricarum elucubrator Joannes Bapt. Nagy;

2 nonnulla etiam Guilelmus Fraknói, ecclesiae cathedralis Varadiensis canonicus manu propria exscripsit et cum viris quibusdam doctis scripto tenus communicavit. II. Si externam codicis huius formám quaeras, grandis ille tomus est in quarto maiore, tenuissimis membranis, quae iam non semel numeris signatae erant iam rubro, iam nigro atramento, non ulla tamen vice accurate, neque ad ultimum usque folium. Nam, quamquam 482 fólia habét, non ultra 340 ea hucusque signata erant. Involucrum e tabulis ligneis rubris sericis, quibus aurea intexta sunt fila, obductis habét, quod iam satis obfuscatum attritumque est; in quatuor involucri calcibus prout et in medio umbilici, in extremis vero partibus duae íibulae ex orichalco adsunt, quae tamen posteriores iam sunt divulsae. In imo cardinis cernitur numerus tabuiarii: 32. 1 «Ego Sixtus catholice ecclesie Episcopus intravi sanctam confraternitatem hospitalis nostri Sancti Spiritus die 21. Mártii 1478. benedicens omnibus et singulis auctoritate Dei omnipotentis et beatorum Apostolorum Petri et Pauli et nostra omnibus et singulis, ut dictum est, qui eandem confraternitatem intrabunt, sive fuerint prelati sive clerici sive laici cuiuscunque sexus, concedimus eis, ut in mortis articulo possint et valeant nostra auctoritate plenarie absolvi ab eorum confessoribus, pariformiter et semel in vita. Et ego Sixtus Papa quartus suprascripta propria manu scripsi et eadem manu me subscripsi. Et eadem manu concedimus omnia et singula in bullis nostris contenta». L. c. Fol. 69a. 2 Római magyar regesták. Magy. tört. tár. IV. 235—239. pp.