Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

proprio, non ad tuam vei alterius pro te nobis super hoc oblate petitionis instantiam, sed de nostra mera liberalitate donationi apostolice reservamus; districtius inhibentes venerabili fratri nostro Archiepiscopo Colocensi et dilectis filiis Capitulo dicte ecclesie Titulensis ac illi vei illis, ad quem vei ad quos ipsius prepositure collatio, provisio, presentatio, electio seu quevis alia dispositio communiter vei divisim pertinet, ne de prepositura ipsa contra reservationem nostram huiusmodi disponere quoquomodo presumant ac decernentes ex nunc irritum et inane si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vei ignoranter contigerit attemptari Non obstantibus . . . Nos enim tecum, ut preposituram predictam recipere et unacum archidiaconatu Novugradiensi in ecclesia Strigoniensi, qui dignitas est et quem obtines, quoad vixeris, retinere libere et licité valeas, dispensamus. Proviso quod prepositura et archidiaconatus predicti debitis non fraudentur obsequiis et animarum cura in eis, si qua illis imminet, nullatenus negligatur. Ceterum volentes, quod presentes nostre littere plénum sortiantur effectum ex certa scientia auctoritate apostolica tenore presentium declaramus, nostre intentionis fuisse et esse tibi de prepositura predicta dumtaxat et nulli alteri cuiuscumque dignitatis, status, gradus, ordinis vei conditionis existat, sub presentis aut cuiuscumque alterius diei data voluisse et velle gratiam fecisse et facere. Dátum Romé apud Sanctum Petrum Nonis Augusti Anno Duodecimo. Simili modo. Venerabili fratri Episcopo Concordiensi et dilectis filiis Strigoniensi et sancti Georgii de Viridicampo in Strigonio ecclesiarum Prepositis salutem etc. Dátum ut supra. ccccxxv. 1401. 7. Augusti. Stephano de Upor, electo Episcopo Transilvano, ut per quemlibet catholicum Antistitem consecrari possit, indulget. (Anni XII. Liber J. f. 62.) Bonifacius etc. Dilecto filio Stephano Electo Transilvano salutem . . . Cum Nos pridem ecclesie Transilvane, tunc pastore carenti, de persona tua . . . duxerimus auctoritate apostolica providendum preficiendo te illi in Episcopum . . . Nos ad ea, que ad tue comoditatis augmentum cedere valeant, favorabiliter intendentes, tuis supplicationibus inclinati, ut 46*