Bullae Bonicacii IX. P. M. IX. Bonifác pápa bullái. 1396–1404. (Budapest, 1889. Mon. Vat. Hun. I/4.)

procurante, inter carissimum in Christo filium nostrum Wenceslaum, regem Romanum illustrem ex una parte necnon diversos barones, milites militares et proceres regni sui Boemie ac familiares et complices eorum super diversis negotiis et articulis, tunc expressis, graves et hostiles guerre sive dissensiones, commotiones et turbines suscitati et inerassantibus et durantibus dissensionibus ipsis, hominum, terrarum, opidorum, et aliorum locorum diversorum invasiones, captiones, detentiones, incendia, rapine, calamitates et damna varia, que guerre pertinaciter subsecuta iuissent, ac inter hec castrum Landeskrona, Luthomislensis diocesis, quod etiam in temporalibus ad episcopalem mensam Luthomislensem pertinet et nonnulla opida et bona cum iuribus et pertinentiis suis in illis partibus consistentia et ad eosdem barones, milites militares et proceres nec non familiares et complices coniunctim vei divisim pertinentia tunc expressa ad eiusdem regis manum sive fortiam pervenissent, idemque rex illa detineret aliquandiu occupata, tandem partes mediante et ordinante carissimo in Christo filio nostro Sigismundo, rege Ungarie illustri, fratre dicti regis Romani ac arbitro et arbitratore et amicabili compositore per partes ipsas pro bono et tranquillo partium ac regni huiusmodi, Datore pacis annuente, electo, ad talem inter cetera concordiam devenerunt, videlicet, quod prefatus rex Romanus castrum ecclesie et Episcopo nec non opida et bona huiusmodi cum eorum iuribus et pertinentiis antedictis baronibus, militibus militaribus, proceribus, familiaribus et complicibus ipsis, prout illa pertinerent ad ipsos, infra certum tempus etiam tunc expressum restituere . . . deberet, et . . . idem rex Romanus dilectum filium nobilem virum Johannem Mulheim de Pordubitz, militem predicte diocesis, consiliarium suum et plerosque alios fideiussores, tunc nominatos, Episcopo, baronibus, militibus militaribus, proceribus, familiaribus et complicibus ipsis dedit, quiquidem fideiussores unaeum eodem rege Romano et pro eo ipso baronibus, militibus militaribus, proceribus, familiaribus et complicibus eisdem promiserunt bona fide etiam sub vallatione certi obstagii, quod, si prefatus rex Romanus, durante huiusmodi obstagio, castrum Episcopo non restitueret, tunc predicti fideiussores omnia damna, que Episcopus ex hoc incurreret, integraliter reddere ac de illis satisfacere tenerentur. Postmodum vero idem Episcopus pretendens, quod predictus rex Romanus prefatum castrum infra huiusmodi tempus non restituisset, quodque propterea idem Episcopus multa damna incurrisset, eundem militem coram dilecto filio Henrico, Abbate monasterii beate Marié Scotorum in Vienna, Pataviensis diocesis, traxit in causam, dictusque Abbas