Fraknói Vilmos: Oklevéltár a magyar királyi kegyuri jog történetéhez. (Budapest, 1899.)

dignum, et ad prebendum Christi fidelibus necessarium salutareque exemplum aptum sese futurum presteret (sic); quapropter nos jus patronatus nostrum regium, quod ad collacionem prepositure ecclesie de Jazow, ordinis Premonstratensis, in comitatu Wywariensi babite, quod quidem jus patronatus nostrum, sicuti in aliis omnibus liuius regni nostri ecclesiis, instar divorum predecessorum nostrorum, regum Hungarie, ita eciam in ipsa prepositura de Jazow, habemus, simul cum proteccione et tutela eiusdem, in fideles nostros prudentes et circumspectum judicem, juratos et ceteros cives nostros Cassovienses, eorundemque universas posteritates et successores, premissarum racionum intuitu, ipsum idem juspatronatus perpetuo duximus transferendum, atque idem eisdem, de nostre regie potestatis plenitudine conferendum; annuentes et concedentes eidem, et consequenter dictis civibus nostris Cassoviensibus, ut a modo in posterum et inantea futuris semper temporibus universis, quocienscumque eandem vacare contigerit, tociens idoneum prepositum dicti ordinis, quem voluerint, ad eandem eligere et nominare, ac illi cui interest confirmacione (sic) presentare valeant; et quod talis per ipsum dominum episcopum, et consequenter, ut prefertur, per prefatam civitatem nostram Cassoviensem eligendus et nominandus, infra tempus ad hoc a jure statutum, habitum dicti ordinis suscipere et induere, in ipsaque prepositura presbyteros eiusdem ordinis sufficientes tenere, bonaque et possessiones eiusdem prepositure minimé dissipare, quinimo ea pro viribus recuperare et omnibus módis conservare et manutenere debeat, prefatusque dominus episcopus et consequenter, prefata civitas nostra Cassoviensis possint libere omne jus proteccionis et defensionis talis prepositi sic electi, bonorumque eiusdem prepositure semper habere et exercere, tamquam veri et legitimi patroni et protectores, absque nostra ulla et successorum nostrorum vei alterius cuiuscumque contradiccione; imo transferimus, conferimus, annuimusque et concedimus, harum nostrarum, sigillo nostro, quo ut rex Hungarie utimur impendenti munitarum vigore et testimonio litterarum mediante. Dátum Bude in festő ascensionis domini, anno eiusdem millesimo quingentesimo octavo, regnorum nostrorum Hungarie etc. decimo octavo, Bohemie vero tricesimo octavo. Wladislaus rex manu propria. (Eredetije, hártyán, függő pecséttel, Kassa sz. k. város titkos levéltárában. C. 59.)