Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 5. (Budae, 1834.)

^ XIII. An. Ch. 137(5. Idem Gregorius in eodem ar™umento nouas ad Ludouicum dat litteras. Alias sub exitum Octobris ita scripsit: Meminimus, fili carissime, quod dudum deuota maqnificentia defensioni et ampliationi calliolicae fidei et impugnationi suorum hostium anhelanter aspirans, et specialiter aduersus Turcos, saeuos hostes nominls Christiani, magnifice intendens procedere, litteras super jtraedicatione crucis facienda in tuis regnis, a nobis per duos nuncios impetrauit; sed audiuimus, quod adhuc, nescimus, ex quibus causis, dicta jiraedicatio non est facta , nec contra Turcos eosdem tuum regalem exercitum direxisti. Credimus tamen quod non sine magna causa lioc bonum distuleris; et quod ad id efliciendum pro tempore tua deuotio j)erseueret. Et propterea notificamus magniludini tuae; quod dudum a pluribus fide dignis audito, quod iidem Turci aduersus Christianos, licet schismaticos, nimium praevalebant, et quod imjjerator Graecorum , nimis oppressus a Turcis eisdem omnique auxilio destitutus, factus erat eis tributarius et cum ipsis cerlam concordiam et coltigationem inierat, quae admodum periculosa christicolis reddebatur; nos considerantes, quod de infidelium concordia confidendum non erat; et quod ciuitas Constantinopolitana asserebatur, prout erat, nihilominus in magno perditionis periculo constituta, qua perdita, quod Deus auertat, omnes aliae terrae fidelium vltramarinorum perditae reputabuntur, prout reputantur; ad inquirendam de eis veritatem, et ad conforlandum imperatorem praefatum suosque subditos, et ad offerendum eis subsidium gen-