Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

DominiBelae regis exliibentes, in quo fuisset repertum: quod ad petitionem eiusdem Pelrus, medietatem ipsius terrae, sub eadem conditione libertatis, donasset genero Petrus supradictij et dum eosdem Nobiles requisiuissent, si plura instrumenta cxinde haberent, nec ne ? se habere plura penitus denegassent. In quorum contrarium idem Stephanus Praepositus, per eosdem requisitus, priuilegium Domini Ladislai, condam regis Hungariae, confirmans priuilegium Domini Stephani regis, patris sui in eorum praesentia praesentasset, in quo fuisset repertum: quod eadem terra Tezmak, cum omni sua integritate et suis vtilitatibus ad instantem petitionem Dominae Elisabeth, consortis suae, ob specialem deuotionem, quam habebat ad monasterium Beatae Virginis de Sagli, veluti terram conditionariorum suorum in perpetuam eleemosynam donasset eidem monasterio et tradidisset inuiolabiliter possidendam, et ad vigorosiorem stabilitatem suae donationis praesenti nostro testimonio pro tunc per hominem suum speciaiiter ad hoc transmissum sub certis metis et limitibus facta diligenti inquisitione et reperto, quod eadem terra suorum conditionarlorum esset, eidem monasterio statui fecisset, contradictione cuiuscunque non obstante. Allegasset insuper idem Praepositus, quod a die collationis dictae possessionis ipsum monasterium de Sagh vsque ad haec tempora semper pacifice, et quiete possedisset, et nunc possideret; ipsosNobiles nunquam saepedictam possessionem possidendo asseruisse, ipsi vero nobiles se et suos progenitores eandem pessessionem possidere ex eo nequiuisse, allegassent, quia priuilegia eorum authentica ab eis alienata extitissent, et denuo ad manus suas