Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 5. (Budae, 1835.)

ster Petrus, filius Simonis de Senys, dilectus et fidelis Aurifaber noster, Viceque Comes et Castellanus Scepusiensis, ad nostre serenitatis accessisset praesentiam suae fidelitatis seruicia proponendo et declarando, quandam possessionem Iemnik vocatam in Comitatu Scepusiensi existentem asserendo eam quondam fuisse Kermus, liominis sine haerede decedentis, et ex eo nostrae collationi pertinere, a nobis sibi et suis posteritatibus dari et conferri perpetuo postulasset, et quia nobis de qualilale et quantitate dictae possessionis vtrum ad nostram collationem pertineat vel hominis sit sine haerede decedentis, nec ne? veritas non constabat, volentes ex certa scientia procedere, regnique nostri bonam consuetudinem obseruare, fidelibus nostris Capitulo EccL siae Beati Martini de Scepus, vt ipsorum mitterent testimonium fide dignum, coram quo Bartholomeus, filius Pangracii, vel Petrus, filius Dionisii, altero absente, homo nosler, conuocatis commeteneis et vicinis dictae possessionis reambularet eandem per suas veras veteres metas et antiquas, et si contradictio quorumlibet non obuiaret, statueret praedicto Magistro Petro et suis posteris perpetuo possidendam, praelerea nobis rescriberet fideliter, seriatim dedisseinus in mandatis. Tandem idem Capitulum fideles nostri nobis rescripserunt in haecverba: Excellentissimo Domino suo Carolo, Dei gratia Illustri regi Hungariae, Capitulum Ecclesiae Beati Martini de Scepus orationes in Domino debitas et devotas. Noueritis, nos recepisse litteras vestrae serenitatis honore, quo decuit, in haec verba: Carolus, Dei gratia Rex Hungariae etc., fidelibus suis Capitulo Ecclesiae Scepusiensi salutem et gratiam. Noue-