Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 4. (Budae, 1832.)

ecclesias triginta annorum praescriptione se defendere ; ecclesias vero contra laicos etiam centum annorum non posse; nisi priuilegiorum instrumenta exhibeant, quae dupplici Tartarorum excursione flammis deleta fuerant; in disceptandis litibus damnari saepius ad singulare certamen subeundum ecclesiasticos, vt iuribus suis cadant ; cum leges canonicas in eo violare perhorrescant; v etitos esse generales ordinum conuentus, i n quibus regni status temperabatur; nobiles sine iudiciorum ratione suis muneribus deiici, bonisque exui ; extinctas esse iam omnes probas consuetudines, abolitas libertales, iura sublata, quibus nobiles ac populi a sanctissimis regibus Stephano, Ladislao, aliisque aucti fuerant,; quamuis saepius Rex sacramento se ea iura y libertatesque in pristinum statum reLiocaturum deuinxerit ; effluxisse iam praefixa ab eo pro iis restituendis tempora adeo, vt ob spretam ab ipso fidem vniuersorum Vngarorum animi versi sint in seditionem, ac grauis terror impendeat, ne fides Christiana in eo regno extinguatur; ac licet vetus consuetudo ferret, vt reges Praesulum consiliis ducerentur, adeo tamen illorum obsoleuisse auctoritatem, vt foedissimam etiam repulsam patiantur, CLim viduarum, pupillorum, orphanorumque vel aliorum, qui iniuste spoliati sint, catisas susceperint. Demum omnibLis precilxis a Benedicto demisse contendunt, vt tot tantaque mala pontificia aLictoritate compriinat; pergLint enim: Vnde cum in praemissis, et iis similibus, ad quem recurrere pro salutari remedio post diuinLim auxilium neminem habeant, possint vel debeant, nisi profundam prouidentiam Vestrae clementissimae 21 *