Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

sis de Porta eeli in Tusnovicz ad rei memoriam sempiternam. Dei filius — Propter quod Reges etc. Jnter huiusmodi, sane nostrarum consideraliouum curas, quibus altissimo Creatori nostro placere proponimus, prout ipsius misericordia nos permittit, altiori mente reuoluimus, qualiter monasterium vestrum a clare memorie constantia matre nostra, quondam Regina Boemie, fundatum pio proposito et dotatum; ad ipsius salutem anime nostre consolacionis remedium, elemosjnarum largicione attollamus, vt sic pro nobis in eterni Piegis oculis pietatis intercedentia opera subpleant, que terrenorum negociorum occupationes in vita praesenti negiexerunt. Vobis igitur et monasterio vestro ob reuerentiam diuine pietatis, damus, donamus et tradimimus in perpetuam elemosynam villas nostras sitas i n regno Hungariae in Strigonien. Dioecesi, prope Tyrnam, que vulgariter SelyeetBalyarad nuncupantur, cum o- * mnibus suis pertinentiis inferioribus et superioribus, ingressu et regressu pascuis, syluis, pratis, nemoribus, agris cultis et incultis iure proprio. Ytautem hec grata nostre serenitatis donacio perpetuum sorciatur eflectum, eam per sedem apostolicam volumus et petimus confirmari. In cuiusrei testimonium presentes concedimus litteras sigillorum nostrorum munimine roboratas. Actum inBrunna, anno Domini MCCXLIX. die XIII. intrante Decembris, presentibus testibus — Datum per manus M. Dyonysii Prepositi, aule nostre cancellarii, die et loco prefatis. ^Ex originali monasterii Tisznowieensis, Boczek Cod. Dipl. Morauiae Tomo II. p. 115. «q. Selve, ac Ralyarad erunt noslra Selye ;<c Bogverad; itn-e fors matris Constantiae,