Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 3. (Budae, 1835.)

xxm ilie, verba dum retinentur, coniecluris, praosuflltis, opinionibus, falsis expositionibus nullus relinquitur locus, „Et vero, qui neglectis auctorum verbis, suo stilo rem exbibent, non raro scriptorum sensum ad suas opiniones detorquent. Si vero natiua veste contenti scriptores exhibeantur iis, quibus ad manus eiusmodi fonies non essent

? ipsa Historicorum verba scrutari, faciliusque, quis sub iis sensus lateat, arbilrari poterunt." In meritorum horum communionem sponte libenterque vocauit Clarissimus Scriptor quotquot monumentis suppeditatis studia sua promouerant: „Superest, inquit, vt eos, qui de opere lioc egregie meruerunt, mente gratissima nominem. Primus lianc laudem iure sibi deposcit Excellentissimus D. A damus Pa t ach i ch i u s, Colocensis A, Episcopus. — Ule me consilio, fauore, Jaudando, suadendo, dirigendo non mediocriter adiuuit. — IUe, quum — Coloczam appuli, iuxta locupletjssimam Bibliothecam suam mihi liabitationem assjgiiau.it, plenamque spolia hinc opima legendi potestatein dedit. Ille, quum miram amplissimae Bibliofliecae suae notitiam IiaJjeret, indice digito mihi libros, e quibus proficere.possem designauit. Illi debeo, qtiidquid ex bullario coljectionis,Caroli Cocquelines, quidquid ex annalibus Minorum Waddingianis Josephi Fonseca, quidquid ex .corpore Diplomatum Dumontiano huiusque supplemento, quidquid ex multis aliis, quos domestica suppellex negabat, lomulo liuic inserui, vel aliis inserturus sum. Illms igitur fauoribus plus me debere palam profiteor, quam vt dignas referre gratias valeam. Est etiam cur mae;nas, publ icasque gratias dicam HR. Andreae Szabo,