Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

ros, opportunam seu necessariam orplianis, pupillis, seu yiduis, aliisque pauperibus et egenis. Haec etenim sancta opum elfusio erit yobis in aquisitionern perpetuam clari nominis, vel potius ad gloriae meritum, quo ciuium gloriosa fruitur acies aeternorum. Haec etiam bonorum beata dispersio aliorum excellentiae principum erit in salutiferae largitatis exemplum. Tu igitur, fili carissime, infusam cordi nostro tristitiam de illa intentione pessima , quam tu et idem primogenitus ad instinctum tenebrarum priucipis damnabiliter concepistis, festinus nobis conuertas in iubilum, et coelesti curiae in solemnia gaudiorum; pro firmo ducens, quod si tu et idem primogenitus nostri desiderii pietatem promtis affectibus ad effectum in bac parte duxeritis, nos semper vobis in domino gratiosos et affabiles sentietis, alias autem vestro commodo et bonori grauiter derogasse dolebitis, si, quod a nobis tam pie, tam alfectuose deposcitur, in negligentiam transeat, vel contemtibiliter omittatur. Dat. apud Vrbem vet. IV. nonas Febr. anno III. E lib. IIr. epist. CXII. „VaIuit, inquit Raynaldus ad hune annuui nro LII. Vrbani hoc studium, vt Bela et Stephanus prima naturae foedera redintegrauerint. Stephanus ab eodem Pontifice perstrictus, iu patris obscquium procubuit." A. Cli. 1264. Idem l rhanus Episcopos Hangciriae a turbis ciendis per Priorern I F. Praedicalorum absterret. A rbanus — — dilecto filio priori Prouinciali fratrum Praedicatorum de regno Hungariae. — In grauem noslri cordis redundat offensam , si quandoque praesumatur, quod a tramite deuiet