Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

insolenlias et crimina , super quibus delatus fuerat apud eum, per seueritatem sedis eiusdem pietate conditam maluit corrigi, quam cum vtriusque salutis periculo, per dilectionem odibilemDiuino iudicio in piurimorum scandalum reseruari. Significarunt quidem nobis venerabiiis frater noster — — ArchiepiscopusStrigoniensis suo etAbbatum, Prepositorum , Plebanorum , et multorum aliorum Prelatorum et Clericorum Strigoniensis Prouincie nomine, ac dilecti filii Buza, Archidiaconus de Osceag (Osiag, Essek) in Ecclesia Quinqueecclesiensi, Tristanus Cantor , magister Georgius, Salomon et Petrus Presbiteri ; ac alii Canonici Quinqueecclesienses adherentes eisdem , nec non Magister Andreas, Prepositus ecclesie S. Iohannis Quinqueecclesiensis, quod idem Predecessor noster intellecto , quod Episcopus ipse famara suara diuersis sceleribus commaculare non metuens, presumtione dampnabili dehonestabat in multis episcopalis eminentie dignitatem; ita, quod conuersum erat in tenebras lumen eius, et oculi sui solum ad ima demissi , nullatenus superioris aeris beneficium admittebant; et quod idem notabiliter laborabat incontinentie vitio, fornicationes, adulteria, et incestum etiam scienter cum matre et filia et duabus sororibus, et interdum in Cjmeterio ; seque nexibus nimie cupiditatis inuoluens, non vitabat labe pollui simonie, sacros ordines, et beneficia simoniace conferendo , Diuini nihilominus timoris expers et inscius , non plus horrebat irretiri periuriis, quam si esset licitum nomen in vanum assumere Dei sui, ac variis ligatus maiorum excomraunicationum sententiis tam canonum, quam ab horaine promulgatis, quantum in eo erat, pre-