Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

clarus vir Sjfridus, Moguntineusis Archiepiscoj)iis, cura suis sutfraganeis, et venerabiles Patres ^ Coloniensis et Bremensis Archipraesules, cum aliis multis Episcopis , liuius sacrae translationis celeberrimum gaudium peregerunt. Ex diuersis itaque nationibus, populis et linguis, talis ac tanta ibi fuit multitudo collecta, qualis in Alemanniae partibus vno in loco vix vnquam potuit, vel in futurum ]>oterit congregari; oblatiohum vcro tam abiindans et affluens erat copia, quod non facile valuit aestimari. Super haec omnia magna et praeclara , quibus eam in eCclesia plebis, et apud suos proxi mos exaltauit, adiecit diuina liberalitas magiiiticare inter electos de plebe sanctam suam tanto , ct iniraculo glorioso. Aperto quippe die sequenti sarcophago , in quo sanctissima ossa reposita, sigillis Pontiiiciim Consignata , inuendrunt ipsiim sarcopliagum Coelestis roris benedictione perfusum copiose. Illa siquidem manatio omnipotentis Dei sincera, Dominus Iesus Christus, salutaris olei liquorem prodticeus, de sacrosanctis ossibus iusserat emahare ; eratque sacri illius liquoris non modica distillatio , sed abundans eructansque iil odorem abundantissimae suauitatis. Processit itaque de ipso odor mirificus , tanquam de fracto alabastro vnguenti pretiosi. Ilaec nempe ossa^ exercitiorum spiritualium attritionibus dissipata^ multipliciter ex morte confracta, vnctiOnum Spiritus S. exstiterunt organa, et facta sunt nunC odoriferum alabastrum. Hoc itaque salutiferuni profluiiium et odoriferum stillicidium postmodiim lidelil>us inspicientibus liqiiide patuit ociilata iide probatuin. Ex illis etenini sacratis ossibus guttae liquoris sancti , tanquam 101 is, super grantim vcl Xom.IV. Vol.l i