Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 8. (Budae, 1843.)

cline iobbagionum naturalium qui sciiicet iobbagiones S. Regis nuncupari solent; tunc accesserunt quidam de Jobbagionibus Sancti Regis, videlicet Vanoy et Bocsay, et eiecerunt ipsum de ordine suo dicentes: quod ipse non esset de ordine et gradu Jobbagionum S. Regis; et hoc idem dixerunt Keverug Hodnogio et Keren Jobbagiones." Ibid. §. 304. Hi constituerant propriam regum turmam, vulgo Banderium regium 2). Jobbagiones castrenses: „Petrus, iobbagio Castri Borsod impetiit castrenses eiusdem castri, scilicet de villa Belela — dicens: quod oflicium eorum esset carceres custodire; illi autem e contrario dixerunt: quod milites quidem essent ad belligerandum, non ad carceres custodiendum." Ibid. 10. „Anno Dominicae incarnationis MCCXIX. Jobbagiones castri Karaznay (de Krasso) scilicet Ruben, maior exercitus, Echilleus V

rarnog, Euzud et Pinna centuriones traxerunt in causam etc. 110. 111. Ibid. „Anno 1241. Bela Rex fecit per totam Hungariam proclamari, vt tam Nobiles, qui seruientes regis dicuntur, quam Castrenses, et pertinentes ad castra, se ad exercitum praepararent, vt esser.t, quando rex mitleret 1) Jobbagiones hi naturales videntur eonstituisse turmam S. Regis Stephani, cuius principeni fuisse Petruin, Giselae sororis suaefilium, nouiinus. Illa sub regibus subsequis e patria iuuentute vniuersa fuit collecta. in artis militaris tyrocinium. Ab hac norma «lesciuit, maJo suo, Sigismundus: „ Quia Bohemos sui corporis custodes constituerat, displicentes Hungaris; hinc in generali dieta (?) ipsum in deditionem susceperunt, et tradunt filiis Garainquit Thom. Ebendorffius de Haj»elbach Chron Austr. anno 1401. Apud Petz Toino III. p. 6H2.