Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

dictis Monthanistis noslris dixisset, quasdam montanas fore et esse in terris suis, tamen nullas vrburas sibi dare de eisdem postulasset. Item ad decimum articulum praefatus Sandrinus responderat, quod ipse iam fatis ciuibus nonnunquam aliquas minas imposuisset. Item ad vltimum articulum responderat praefatus Sandrinus: quod ipse nullas vias, praeter suas , ad ipsam ciuitatem tendentes, cuipiam inhibuisset , neque ipse ciuibus aliquod dampnum in hac parte intulisset. Et licet nos, qui ex innata nobis regia liberalitate tenemur, vtrinque regnicolarum nostrorum iustitiam ministrare , praemissis querimoniis Maiestati nostre, vt prefertur, porrectis, auditis et intellectis huiusmodi discordiis, contentionibus et controuersiis, partes inter praedictas, modo quo supra suscilatis, finem imponere volentes. Tibi, vtputa Nicolao de Warda, ac Magnifico Stephano de Bathor, Magistro Dapiferorum nostrorum regalium, serie aliarum literarum nostrarum exinde confectarum, eandem causam cum singulis suis incidentiis et dependentiis audiendam, decidendam et fine debito terminandam duxerimus committendam; tamen quia praefatus Sandrinus ad terminum pro praemissorum discussione deputatum, in praesenciam executorum mandatorum nostrorum predictorum venire et accedere recusasset; pro eo executores prescriptorum mandatorum nostrorum in premissis nullum finem facere potuissent, super quo in personis exponentium Maiestati nostre extitit supplicatum, vt ipsis circa premissa, remedium dignaremur facere opportunum; verum cum nospredictos exponontes in premissis dampnum pati non velimus aliquale; igitur volumus et eidem fidelitati vestre