Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus. I. (Budae, 1829.)

vniiisciuusque arbitrio, ac voluntati permitten

5 dum, vt ex animi sui sententia rebus divinis operam daret, sanximus: vt tum ceteri omnes, tum Christiani sectae, ac religionis suae fidem atque obseruantiam retinerent. Sed quoniam in eo rescripto, quo liaec facultas illis concessa fuerat, multae, ac diuersae sectae diserte, ac nominatim additae videbantur, quidam eorum fortasse causam paulo post ab huiusmodi obseruantia destituerunt. Quamobrem cuin nos, Conslantinus et Licinius Augusti, felicibus auspiciis Mediolanum venissemus, et quaecumque ad commodum, vtilitatemque Reipublicae pertinebant, sollicite inquireremus ; inter cetera , quae vniuersis multifariam profutura cognouimus; seu potius prae reliquis omnibus liaec constituen4a censuimus, quibus diuini numinis cultus, ac veneratio contineretur: hoc est, vt Christianis et reliquis omnibus libera facultas a nobis tribuatur, quamcunque voluerint religionem consectandi; quo scilicet quidquid illud est Divinum , ac coeleste nomen, nobis et vniuersis, qui sub imperio nostro degunt, propitium esse possit. Hanc igitur nostram voluntatem salubri, ac rectissimo consilio promulgauimus, vt nemini prorsus Christianam observantiam, ac religionem sequendi, aut eligendi licentia denegetur; sed vnicuique liceat ad eam religionem, quam sibi conducere censuerit, animum applicare; quo divinum Numen propensum erga nos studium ac benignitatem in omnibus possit ostendere. Porro consentaneum fuit, vt haec nobis ita placere rescriberemus, quo sublatis penitus omnibus sectis, quae in priore nostra de Christianis epistola ad Tuam deuotionem missa continebanuir, cum illa, quae prorsus sinistra, et a nostra