Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. III. 1261–1272. (Pest, 1862.)

terre ituri personaliter, vei missuri illuc ydoueos bellatores, aut alias partém de bonis suis congrue iuxta tue et iilorum, quibus hoc commiseris, pro huiusmodi subsidio discretionis arbitrium ministrabunt; et dispeusandi cum clericis huiusmodi ligatis sententiis, qui se immiscuere Diviuis, ac iniungendi eis penitentiam salutarem : absolvendi etiam ab excommumcationis vinculo iuxta formám Ecclesie illos, qui pro violenta iniectione ruanuum, et incendiis iu promulgate sententie canonem inciderunt, et pro quorum gravi et enormi excessu Sedes foret merito requirenda predicta, dummodo iniurias et dampua passis satisfaciant competenter, et tales crucis a .sumpto signaculo ad mandatum tuum in subsidium dicte terre se duxeriut personaliter transferendos, plenam et liberam concedimus auctoritate presentium facultaiem. Ni chilominus concedentes, ut clerici et laici Regni predicti crucesignati et crucesignandi, decimas non Ecclesiarum ratioue pacifice detinentes, fructus earum perceptos hactenus in dicte terre subsidium convertere valeant per se ipsos, vei tibi aut illis, quibus hoc specialiter commiseris, secura conscientia exhibere, liberumque sit tibi dimittendi per te, vei per alium seu alios, clericis et laicis eisdem quintam partém decimarum huiusmodi perceptarum hactenus, ita quod ad aliam restitutionem earum minimé teneatur; sed exinde remaneant penitus absoluti, dummodo decimas easdem Ecclesiis, ad quas spectare noscuntur, duxerint libere in posterum dimittendas. Ceterum volumus, ut premissa omuia et siugula exequi libere valeas, non obstante, si personis vei loeis aut ordinibus aliquibus a memorata sit sede indultum, quod interdici, suspendi vei excommunicari non possint per litteras Apostolicas, plenam et expressam ac de verbo ad verbum non facieates de indulto huiusmodi mentionem, et quibuslibet aliis indulgentiis, privilegiis, seu litteris ab eadem Sede obtentis vei in posterum obtinendis, per que predicta irnpediri, vei differi valeant, et de quibus seu quorum totis tenoribus mentionem fieri oporteat in nostris litteris specialcm, et constitutione de duabus dietis edita in Concilio generáli. Dátum apud Urbem Veterem V. Nonas Octobris. (Pontificatus nostri) anno tertio. (IV. Orbán pápa Regestáiból, Theiner id. m. I. k, 246. 1.)