Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)
151. Roland nádor a demelki apátság és annak védúrai közti Kamund nevii földre vonatkozó per elintézéséről ád bizonyságot. 1252. Nos Rolandus Palatinus et Comes Posoniensis omnibus presentes litteras inspecturis duximus significandum, quod cum Jacobus Abbas Ecclesie Sancte Marié de Demuuk una cum patronis eiusdem Ecclesie, Martino videlicet filio Tbome, Gregorio, et Fabiano filiis Merse Martinum filiuni Papa coram nobis convenissent, proponebant contra ipsum, quod quamdam terram dicte Ecclesie Ka mundvocatam ad tria aratra sufficientem pariter cum feneto et porcione aque, quam babét in Morzol cum seruitoribus eiusdem Ecclesie super eadem terra commorantibus indebite occupauisset, et detineret. Contra quos Martinus memoratus respondebat, quod illa terra sua semper fuisset et esset hereditaria, et eiusdem terre incole sui essent libertini et semper fuissent ex iure bereditario. Et cum ipsa lis mutuis altercacionibus coram nobis diu fuisset ventilata, postmodum ipsam causam, sicut ordo rei exigebat, ad examen duelli iudicauimus: et cum in termino pariter assignato pugiles iam positi essent in area certaminis ambigui, permittente domino Bela Rege Hungarie et aliis probis viris mediantibus talis facta fűit composicio inter partes, quod terra Kamund antedicta reliuqueretur ad ius Ecclesie memorate pariter cum incolis eiusdem terre; ita tainen ut precium illius terre secundum estimacionem virorum comprouincialium Abbas deberet refundere Martino nominato; de incolis autem super eadem terra existentibus pro singulis singulas marcas idem Abbas dicto Martino persolueret more libertinorum; sed viginti homines ex eisdem cederent ad ius Ecclesie antedicte sine aliqua redemcione. Completis igitur ter minis ad faciendam solucionem secundum formám composicionis, dictus Abbas ab una parte, et Martinus ex altéra nostro se representantes conspectui, idem Martinus coram nobis viva voce exposuit, quod Abbas predictus abuniuersa solucione sibi debita iam esset expeditus, et ex parte Abbatis
