Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars II. (Viennae, 1774.)

A © LECTOREM D

lplomatarium Scepufienfe, Rerum Scepufiacarum Scriptores excipiunt

: non ea quidem copia , quam inde a principio mihi fpoponderam, Amicique fperare jufferant; ipfa tamen paucitas Le&ori, ut puto, eo gratior erit, quo plura funt, quae vel minus comperta, vel penitus ignorata hic proferuntur: alioquin de aflMis toties, funeftatisque fcriniis plures Au&ores petere vix liceat. Perluftra vi fateor, excuíTique Tabularia, ad quoe aditus patebat

, omnia

: nuilum fere prsetermiii locum

, nullum angulum, ex quo fpes vel tenuis emicabat, aliquid in rem meam inferri poíTe; fed improbo demum labore,annofoque exhaufto pulvere tineis, blattisque, quibuscumcollu&abantur, plures fubducere haud valui. Scilicet ut quod res efl:

, dicam

, non ea felicitate agimus Hungari, ur cum aliis gentibus in contentionem veniamus , apud quas & Majores complura monumenta pofteris reliquerunt

, & hi praeclaro fane itudio vulganda fufcipiunt; nobis contra etfi in eorum veftigia ingredi quam maximé cuperemus

, in tanta tamen Veterum Scriptorum inopia vix licet: quod jam Patrum ne Noftrorum ignavia? an potius Tabulariorum evaftatione fa&um fit ? non difquifivero. Interea hi ipfi Auctores

, pofteaquam eos in examen vocare, penitius difpicere

, illuftrareque coepi, fcrupulum obmoverunt

, nuin ita vulgari pöffent, ut Eruditorum oculos tuto fubeant? cenfuramque, qua notari poffe videntur

, effugiant? fciebam enim plerosque alios, qui id genus monumenta in lucem etulerunt, id potiílimum dedilTe operám, ut ne* # a gLg.