Linzbauer, Franciscus Xav.: Codex Sanitario-Medicinalis Hungariae 3/1 (Budae, 1853)

Regimen Francisci I. imperatoris ac regis

844 der nachfolgenden Arzneyen auf die beygesetzten Preise zu erhöhen, so icic bico , lacca, myrrha, manna, oleo caryophiloruni, et rutae, radice rhapontici, tur- pethi , scainonio , seminibus cydoniorum , dauci cretici, succo acaciae verae. Quinque decimae sextae (45 pro Cent.) in castoreo. Una quarta (35 pro Cent.) in cinnamomo , colocynthide, sandaraca , minio, oleis macis , et nucis moschatae destillatis, semine cardamomi, lycopodii , sumach. Septem trigesimae (30 pro Cent.) in oleo menthae. Sex trigesimae secundae (25 pro Cent.) in radice doronici. Una sexta (20 pro Cent.) in gummi tragagantha. Una octava (15 pro Cent.) in semine poeoniae. Nullum prorsus lucrum in alumine, croco, gallis turcicis, gummi gutta, opopanace , nucleis pistaciae, oleo menthae piperitae, sabinae, et radice ipecacuanae. Haec proinde tali tempore aestimata fuisse videntur, quo valde levi pretio fue­runt, et postea praetervisa. In regulatione Taxae pro Hungária, quae nec Publico onerosa , nec Pharmaco­poeis praejudiciosa esset, peculiarem reflexionem meretur: distans sors Pharmaco­poei hungarici a Viennensi. Pharmacopoeus Viennensis promptam habet occassionem deveniendi ad notitiam , a quo materialista singulum materiale levissimo aquirere valeat pretio. Hungaricus hoc sorti committere debet: in locum hujus lucrosae opportunitatis habet onus jacturarum in via contigentium , vecturae , et teloniorum absque ulla reciprocae recompensatio­nis spe. Viennensis nullum fere capitale elocandum habet in conparanda materialia , cum omni die singulum in minima quantitate sibi comparare possit, si prior quantitas ab- sumta est. Hungaricus se instruere debet omni materialium apparatu quantitate pro anno sufficiente , et non raro abundante , cum quantitas consumendi per annum re­medii praevideri non possit; quo insuper nova enascitur diversitas , quod Vienensis parvam suam, qua pro una alterave septimana eget, quantitatem parato aere solvens minore taxetur pretio. Hungaricus magnae quantitati prompte solvendae impar debi­tum majore expungere cogatur summa. Viennensis favorem elevationis Taxae ab ipsa die promulgationis ejus percipit. Hungaricus propter Taxam anni 1795 in Hungáriám non introductam nec ejus fructum refert, et nunc in quaestione existentis nonnisi, postquam iis , quibus opinio depro­menda committitur, per sua alia negotia licuerit, eandem Excelso Foro substernere , indeque resultatio sua via emanet, tarde assequitur. Minorum Civitatum , et Oppidorum Pharmacopoei, nec quidem merces a Vien­nensibus aquirunt, sed coguntur eas ab hungaricis mercatoribus emere, qui tanto omnia vendunt, quo ipsi Pharmacopoei taxantur. Per auctum oflicinaruin pharmaceuticarum in majoribus Civitatibus numerum etiam haruni Pharmacopoei incidunt in sortem oppidanorum propter magis divisam distra­hendi oportunitatem , dum nihilominus omnes sumtus in hospitium aeque , materia­lium apparatum , instrumenta , ac necessarium personale expendere coguntur , quos expenderent, si numero pauciores essent. Opinatur ergo Facultas haec medica in hac pretii materialium inconstantia gene­ralem regulam perficiendam esse, secundum quam Pharmacopoei sua remedia aesti­mare teneantur. Antequam haec regula proponi possit, reducere necesse est in Suae Serenitatis et Excelsi hujus Consilii memoriam illum repraesentationis de venditione re­mediorum per hanc Facultatem exhibitae articulum , quo eadem haec Facultas censet: e re publici fore , si maximae Civitates , non ultra quatuor , his proximae non uultra tres, mediocres non ultra duas , et minimae non ultra unam officinam haberent. In nexu hujus opinionis pro Pharmacopoeis Civitatum majorum Hungáriáé regula venditionis medicamentorum ex Regia determinatione est praecise alterum tantum (100 proCent.); nam licet Pharmacopoeis in paucioribus lucrum inferius concessum sit, in pluribus tamen articulis conceditur lucrum altero tanto majus , quo illud iis ab­unde compensatur : hinc publicum in summa , seu per diametrum lucrabitur. Minima­rum vero Civitatum, et Oppidorum Pharmacopoei, qui etiam hactenus parum obser­vare possunt taxam, ex allatis rationibus subsistere non possunt, nisi induitis sibi quinque octavis in lucrum (160 pro Cent.); cum mediocrium Civitatum Pharmacopoeis etiam sors obtingat, inter utramque media , his necessarium erit lucrum inter media proportione i. e. (130 pro Cent.). Simul etiam habenda est ratio pharmoacopoliorum infra vel supra justum numerum in aliqua Civitate existentium: exemplum justo nume­ro inferioris est Temesvariense , quod in florentissima Civitate primi ordinis tantum

Next

/
Thumbnails
Contents