Premontrei katolikus gimnázium, Keszthely, 1925

Caesarem a Cicerone hospitaliter exceptum fuisse. Ad fabulam Th. Birtii suis discipulis ad vitám Romanorum cognoscendam Latiné reddidit Aemilius Láng. »Advenit Roma tabellarius, adest noster Cito. Modesta, cura huc veniat« clamabat Dio, villicus, qui tunicatus de vinea cum fiscina uvarum plena cito pede descendebat. Caelum mire serenum incubat Vesuvio marique. Sol ignibus male úrit terram. Aér torridus aestuat arbustaque sub sole ardenti canoris resonant cicadis. Modesta, uxor Dionis, in pergula rosas repentes legebat in calathum eiusque proles subsidentes prope lusitabant. Mulier a viro iussa properabat vocare Citonem, qui in via hortum late extentum secanti, deposita sarcina, anhelus constitit. Quomodo ex hesterno Roma rediisti ? Quid ad te ? ! Bona verba quaeso! Dic potius quidnam sit Romae novi. Regnum apparatur. Fama est Caesarem velle Roinae regem fieri. Deus iam pridem est ille nobis — divus eniin vocatur — inque Aegypto iam pro rege se gerebat. E castris eius veni, ubi milites mihi dicebant modo novem dies eum in ltalia moraturum, exinde exercitu suo patricios repugnantes, ubicunque eos inveniret, coerciturum esse; rem iterum ad arma spectare; novas fore praedas atque superstites fortunis auctum iri. Quid hodie . . .? Desine plura. Aestuo hic, dominus vero iam exspectat me- Tabellarius sermone abrupto nonnullisque uvis ex fiscina avide ereptis pleno gradu ad dominum ivit. O nos fortunatos, qui hoc turbido tempore lentas vites quieti putemus! Tempóra reipublicae qualia futura sint, quis dixerit? Noster quoque dominus curis conficitur. Est, ut dicis. Sed quid, quod olera sub sicco caelo paene radicitus exarescunt, querebatur Modesta. Saepe iam dixi domino aquaeductum usu corruptum, quem tamen reficiendum non curat. Difficultas nummaria! Difficultas nummaria! Omnes fere optimates iam animas debent. Miserandus est noster dominus, qui prae inagnis curis et sollicitudinibus iam consenuit. Et ita affectus etiam Caesarem excipiat! Hodie Caesarem videbimus, acclamat Modesta insolenti laetitia abundans. Anima mea! tu quippe prae gaudio Caesaris adventuri nescis, ubi sis. Atqui feminae omnes inter se natura sunt consimiles 1 Hodie mane post Pompeios vagabar. Bellum esse facile credideris. Ubique usque adeo totis agris miles cernitur. Non tantum Neapolis et Stabiae praesidiis tenentur, sed etiam in agro Nolano castra posita sunt. Modesta statim in cachinnos effusa digitum ad viam intendit: En eques femina! Larva horribili visu ! Saura, Saura, haec est Saura, acclamat Dio, maga Neapolitana famosissima!