Kalocsai főegyházmegyei rendeletek 1867-1879

— 15 — matrimonio viventis, omnes sine discrimine sexus proles in catholica patris religione educandas jus­serit, patris vero acatholici inasculas proles in acatholica patris confessione educari non praeceperit, sed dumtaxat periniserit, catholicae spousae non fait adeinpta occasio obtinendi, ut omnes proles in catholica religione educentur. Post hanc legem obligationi huic, quam Deus et Ecclesia impouit pareutibus , satis facere ad mixta connubia convolaturi aegre poterunt. Unde consequitur , quod catholici fldeles siue manifesta conscientiae suae laesione hujusmodi matrimonia inire haud possint, si tamen non obstantibus Parochi monitis talia matrimonia contraxerint, sibi omuiuo tribuendum habebunt, quod benedictionem nuptíalem impetrare non valeant, quae impertiri uequit nisi iis, qui conditionibus ab Ecclesia praestitutis satisfaciuut, quarum praecipua est, securitas de omnibus pro­libus in catholica religione educandis. Ob defectum hujus de oinnium prolium catholica educatione securitatis mixtis matrimoniis benedictio in Ecclesia impendi nequit; fieri nihilominus poterit, ut inatrimonium mixtum coram Parocho catholico contrahatur, qui sponsis volentibus matrimonio pas­sive assistet, cujus passivae assistentiae praestaudae modum praescribunfc instructiones die 2-a Julii 1840. Nr. 1175. et iterum die 13. Decembris 1840.; ac die 3-a Decembris 1841. Nr. 2012. editae, quarum reliquae etiam dispositiones, quae nimirum ad Sicramenti Poanitentiae dispentatio­neui, et impertiendam mulieri post partum benedictionem referuutur, ad amussim observentur, est necesse. Si vero desponsi ab acceptanda passiva assisteutia prorsus alieni forent, et ad illám decli­nandam non obstantibus Parochi monitis Ministrum evangelicum fine contrahendi coram ipso matri­monii adire mallent, in hoc suo proposito impediri non possunt, prout nec adusque poterant, quan­doquidem matrimonia mixta etiam coram Ministro partis evangelicae valide apud nos ineuntur. IV. Vi Artic. 26. 1790. §. 17. Augustanae et Helveticae Confessioni addicti festivita­tes Catholicorum quoad fórum externuin, non tamen in privatis, ubi, praeter strepitosos, qui­vis alii labores peragi poterant, ad evitandas publicas offensiones observare debebant, quam obliga­tionem lex novellaris sustulit, qua non aliud statuitur, quam ut festis diebus iu vicinia templi, et occasione processionum ecclesiasticarum iis iu foris ac plateis, per quas processiones ducuntur, re­moveantur ea omuia, per quae ritus religiosus turbari posset. Parochorum erit pastorali suae sollicitudini commissum fidelem populum adhortari ac com­monere, ut dies festos omni studio ac pietate sanctificet, abstiuendo a servilibus operibus, eaqus omnia adimplendo, quae ad Dei cultum, obsequiumque diebus festis praestanda esse, religio nos docet, et Ecclesia praecipit. Neque enim, dicente Benedicto XIV. „Dies festi ad id instituti suut, ut christianus populus epulis, ebrietatibus, ludis, spectaculis, aliique idgenus licentiae liberius vacet; sed ut fideles in precibus diviuisque laudibus frequentes et assidui sint, ut Ecclesiis intersint, Sa­cramenta ad animae vulnerum curationem instituta adhibeant, seduloque se exerceant in iis operi­bus, quae verain pietatem continent." Const: Nihil profecto. — Lege novellari diebus Do­minicis omnes publici,nec inevitabiliter necessarii labores prohibentur, cujus exsecutionem procurare ad partes pertinet civiliuin Magistratuum. V. Denique e dispositione novellaris legis in coemeteriis diversarum religiosarum com­munitatum membra mixtim et sine impedimento sepeliri possunt. Iis in locis, in quibus quaevis

Next

/
Thumbnails
Contents