Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1941

Index

— 53 -1941. ÉVI FŐEGYHÁZMEGYEI HIVATALOS KOZLEMENYEK. 13. szám. Nr. 6344. Instructio de (idelibus exhortandis ut missae Sdcrificio frequenter ac devote intcrsinf. Saepenumero in tot rerum calamitatibus quibus undique premimur, Ssmus Dominus Noster Pius Pp. XII populum christianum ubique terrarum effusa caritate adhortatus est, ut publicas privatasque preces effundat pro praesentibus societatis humanae necessitatibus et praesertim ad populorum pacem conciliandam, Divini Magistri promissiones recolens: ,.Petite et dabitur vobis, quaerite et invenietis, pulsate et aperietur vobis" (Matth. VII, 7; Luc. XI, 9). Hunc quoque in finem idem Ssmus Dominus Noster, Motu proprio Norunt profecto diei 27 Octobris 1940, Eucharistica Sacrificia ubique terrarum offerri iussit, quum nihil magis valeat „ad Numinis maiestatem placandam propitiandamque quam Eucharisticum Sacrificium, quo ipse humani generis Redemptor in omni loco sacrificatur et offertur... oblatio munda." Divinum enim Sacrificium quod in Missa peragitur ct in quo, docente Tridentina Synodo: „idem ille Christus continetur et incruente immolatur, qui in ara Crucis semel se ipsum cruente obtulit" (sess. XXII. cap. 2), non solum laudis et gratiarura actionis, sed etiam vere propitiatorium est tam pro vivis quam pro defunctis. Quapropter populi christiani in saeculorum cursu nunquam destiterunt ut tam pro sui ipsorum necessitatibus quam pro fidelibus in Christo defunctis nondum ad plénum purgatis, a solis ortu usque ad occasum, haec oblatio munda offerretur, eidemque frequenter ac devote interesse consuevissent. At, fide ac pietatis studio languescentibus, omnes norunt sanctissimum hunc morém in dies intermitti, atque fideles complures, divinarum reium amore posthabito, Missae Sacrificium nec uti oportet colere, nec sicut antea pro suis necessitatibus ac defunctorum suffragiis ut applicetur ferventer curare, dum ad alia minus salutaria haud raro se convertere non dubitent. Quapropter haec Sacra Congregatio Conci lii, de speciali Ssmi Domini Nostri Pii Pp. XII. niandato, omnes ubique terrarum Ordinarios vehementer hortatur, ut per semetipsos ac per curatores animarum aliosque utriusque cleri sacérdotes instanter christifideles edoceant: 1° de Sacrificii Missae natura et excellentia atque de eiüsdem finibus ac salutaribus effectibus pro mundi vita, et demum de eiusdem ritibus ac caeremoniis, ut ipsi non passive tantum eidem intersint, sed cum sacerdotibus Sacrum peragentibus unum sint animo et corde, fide et caritate; 2 de gravi, qua tenentur, obligatione Missam audiendi, quotquot rationis usu compotes sunt, diebus dominicis aliisque festis de praecepto (can. 1248 Codicis I. C.), quum agatur de praecipuo actu cultus externi et publici, Deo debiti, quo supremum in nos impérium Dei C-eatoris, Redemptoris et Conservatoris agnos cimus; 3 de Sacrificii Missae vi impetratoria et propitiatoria, qua bene perspecta ac cognita, fideles alliciantur ad eidem Sacro frequenter ac etiam quotidie, si fieri potest, adsistendum

T ad gratias Deo agendas, ad beneficia obtinenda, ad peccata expianda cum propria tum eorum qui vita sunt functi, memores moniti Sancti Augustini: „Audeo dicere quod Deus, cum esset omnipotens, plus dare non potuit; cum esset sapientissimus, plus dare nescivit; cum esset ditissímus, plus dare non habuit" (tract. 84 in Ioannem); 4" de coelestis convivii saluberrima partid' patione quoties Sacro intersunt, quo arctius Christo adhaereant, prout est in Decreto huius Sacrae Congregationis diei 20. Decembris 1905. De quotidiana SS. Eucharistiae sumptione, et ad mentem eiusdem Tridentinae Synodi: „Optarét quidem sacrosancta Synodus ut in singulis Missis fideles adstantes non solum spirituali affectu, sed sacramentali etiam Eucharistiae perceptione communicarent, quo ad eos sanctissimi huius Sacrificii fructus uberior proveniret" (sess. XXII, cap. 6), iuxta illud ipsius Iesu Christi: „Ego sum panis vivus qui de coelo descendi. Qui manducat ex hoc pane, vivet in aeternum. Qui manducat me et ipse vivet propter me" (Ioann. VI); 5° de dogmate Sanctorum communionis, cuius vi Sacrificium Missae uberrime applicatur non tantum pro fidelibus defunctis, qui piaculari igne suas expiant humanas labes, sed etiam pro hominibus qui vitám degunt, quippe qui, tot tantisque angustiis et calamitatibus, in praesens potissimum, undique pressi, indigent ut misericordiam apud Deum inveniant et auxilium consequantur. Quo vero facilius locorum Ordinarii ceterique animarum curatores haec praescripta in rem deducant, saepius fideles revocent ad vitám sécundum Christi praecepta vere componendam, ea omnia in sui vivendi ratione devitantes, quae fidem moresque christianos vei minus deceant. Quare improbare ne cessent immodicos sumptüs, quos fideles vanitate adlecti, in variis vitae ád-