Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1932

Index

— 1 RÓM. KATH. PLÉBAMIA-HIVATAL HA1A-S2- WIVMI. 1932. É U I FŐEGYHÁZMEGYEI HIUATALOS KOZLEMENYEK 1. szám. Novo incipiente anno alra undique immineí cura rcpletquc mentes formidine incerfa ac labilis humanae societalis atque rerum oeconomicarum conditio, quam in dies ingravescere in unaquaque orbis regione dolenti animo omnes experimur. Communis fidelium Páter anno praeterlapso iterata vice elevavit vocem e cathedra Petri et paterna dedit monita gregi fidelium curae suae pastorali concredito, imo universo generi humano, quae apta sane sunt, ut in usum deducta iinminentes calarc.itates e medio tollant vei saltem temperent. Suis litteris, quas nuper audivimus, gravissimis verbis inculcavit eas naturae leges, quibus ordo humanae societalis innitalur oportef, enixe commendavit eas evangelii veritates, quarum observatio unice valet faciem terrae renovare, intolerabilia mala imminuere, et in perlurbatas hominum mentes pacem ac gaudium inducere. Quae paternae sollicitudinis documenta in litteris encyclicis „Ouadragesimo anno" et „Nova impendet" conspicimus, quarum tenorem clerus curatus ordine circulari anni praeteriti per extensum recepit. Nostri officii est venerabiles ac honorabiles fratres, aureas veritates a communi Patre propositas iterum alque iterum mente revolvere, omnemque adhibere conatum, ut easdem nostri íideles, quorum curam pastoralem gerere quosque in via salutis dirigere divina Providentia constituti pastores conamur, prompto animo recipiant, studeantque suam agendi ac sentiendi rationem tum in vita privata ac familiari, tum in publico activitatis foro juxta eadem principia reformare. Ut arduum hoc opus, tot ac tantis difficultatibus impeditum, animo vere sacerdotali adire, indefesso zelo continuareet felici exitu ad finem perducere valeamus, oportet nos imprimis propriam vitám spirituálém recte instituere. Testante enim experientia, ad conservandam sacerdotalis ordinis dignitatem et ad fructuose in vinea Domini operandum maximé conducere et omnimo necessarium esse, ut ecclesiastici viri exercitiis piis quotidie sedulo incumbant et priusquam alios docere incipiant, ipsi interius mente renoventur. „Hoc enim omnibus fere saecu/is comperhim fűit, pro sacerdoíum vita benedictionem aut maledictionem a DEO in in popuium procedere". (Synod. Osnab. a. 1628.) Quum autem primum vitae spirituális fundamentum oratio sit, libenter, devote, assidue cum DEO conversemur oportet. Ad rem S. Gregorius : „ Vult enim DELIS rogari, vult cogi, vuit quadam importunitate vinci. Esto igitur in precibus importunus". Aeque necesse est, dilecti fratres, ut ad tremendum mysterium, sacrificium scilicet celebrandum maxima diligenfia, interiori cordis puritate et exteriori devotionis specie accedamus. Perbelle -notat S. Joannes Chrysostomus : „Quo non oportet puriorem esse tali fruentem sacrificio ? quo sotari radio non splendidiorem mamim, carnem hanc dividentem ? os, quod igne spirituaii reptet ur? tinguam, quae íremen do ni mis sanguine rubescit? Omnino praeterea optandum est, ut etiam piae meditationi debitum temporis spatium quotidie impendamus. Egregie enim seribit S. Bernardus de meditatione, „quae mentem purificat, regit affectus, dirigit actus, corrigit excessus, componit móres, vitám bonestat et ordinat". (De consid.) Ne igitur in spirituálém ariditatem incidamus, ad hos fontes salutares quotidie accedamus oportet. Horum mediorum usu sperare nobis licebit, non solum gratiae interioris augmentum, sed etiam id, sine quo nemo unquam sacerdoíum efficaciter operabatur, robur nempe animi in rebus adversis, vim et efficaciam sermonis in ministerio verbi, effectum salutarem vitae nostrae sacerdotalis in móres populi fidelis, quae omnia simul sacerdotis agendi rationem fructuosam efficiunt. Nr. 154. Vcla Archipraesulis in capiíe növi anni.