Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1923

Tárgymutató

;S Caput XV. De rescripto pontificiae dispensationis eiusque expeditione. § 2. Nihilominus si partes auí harum altéra, posí conclusionem, peíant sibi ostendi vei tesíium nomina aut eorum responsiones vei aliquod documentum, idque posíulent gravi de causa, iudex, audito defensore vinculi, necnon parte cuius intersit, si casus ferat, hoc indulgere valet, intra limites tamen probatae necessitatis et excluso quovis periculo collusionis et corruptionis; de publicatione autem processus aut alicuius partis, expressa mentio in actis facienda erit. 98. § 1 Clauso processu, vinculi defensori acta omnia tradaníur, qui suas animadversiones conficere debeat, in primis animadvertens an regulae hucusque traditae in processus instructione observatae fuerint, necne. § 2. Deinde acta omnia una cum voío scripto Episcopi (can. 1985), vei, sede vacante, Vicarii capitularis vei Administratoris apostolid, vei alterius legitime Episcopi vices facientis (Can. 429 et 431), et defensoris vinculi, transmittantur ad H. S. C. 99. Praesentes regulae in instruendis processibus de non consummatione semper erunt adamussim observandae, et si aliquando ab eis aequa ratio suadeat esse recedendum, iudex de huius rei motivo rationem reddaf in actis, ut constet de inobservantiae causa. 100. Harum regularum observantia Ordinariis potissimum connmittitur, et ad eos spectat a seipsis constituta tribunalia vigilare, ne ab iis deflectant. Ipsis propterea integrum est, pro sua prudentia, quovis processus momento, acta examinare, consilia et monitiones officialibus dare, et eos, gravi de causa, ipso iudice subdelegato non excluso, audito vinculi defensore, removere. Si quando his remediis fuerit locus, vei aliud secutum sit inconveniens, cum acta transmittuntur, de re Apostolica Sedes certior reddatur. 101. § 1. Acta iudicialia, sive acta causae, sive acta processus (cf. can. 1642), transmittantur ad H. S. C. in authentico exemplari, cum indice omnium actorum et documentorum, ad normám can. 1644. § 2. Quod si valde grave sit, sive ob necessarias expensas, sive alia de causa, exemplar authenticum ad S. C. transmittere, fas sit Curiae transmittere ipsa acta originalia, iis tamen cautionibus adhibitis, quae pro locorum conditionibus suppetunt ad tutam documentorum transmissionem. 102. Dispensaíio super matrimonio rato et non consummato a Romano Pontifice directe conceditur, et expeditur per reseriptum in forma gratiosa, ab Emo Cardinali Praefecto Sacrae Congregationis de disciplina Sacramentorum, vei ab alio Emo Cardinali eius vice fungente, nec non a R. P. D. Secretario, aut a Subsecretario eiusdem S. C. subsignatum. 103. Attenta eiusmodi forma, reseriptum effectum habét a temporis momento quo in die audientiae Summus Pontifex dispensationem concessit, dummodo tamen eo momento preces veritati nitantur, tum quoad matrimonii inconsummationem, tum quoad dispensationis causas (Can. 41). Quod si unum vei alterum desit, rescriplum, utpoíe obrepíionis vei subreptionis vitio infecíum, impetranti minimé suffragatur. 104. In rescripío dispensationis super matrimonio rato et non consummato continetur, quamvis non expressa, vi can. 1053, altéra dispensatio, si forte opus sit, ab impedimento ex adulterio cum promissione vei attentatione matrimonii proveniente. 105. Dispensationis rescriptum, solutis expensis, parti impetranti idemque postulanti traditur aut remittitur, et Ordinario exhibendum est (Can. 51); verum ex officio ipsa Sacra Congregatio eidem Ordinario exemplar autheníicum rescripti dispensationis directe dabit. 106. Ordinarius, de dispensatione per authenticum documentum certior factus, parocho tum loci contracti matrimonii tum suscepti baptismatis sive viri sive mulieris, prouti casus ferat, quamprimum mandabit ut in libris matrimoniorum et baptismorum de obtenta dispensatione adnotatio fiat. Dátum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis de disciplina Sacramentorum, die 7 maii, anno 1923. M. Card. Lega, Praefectus. L. S. f A. Capotosti, Ep. Thermen., Secretaríus. III. APPENDIX. Seu praecipuorum actorum formuláé, quae utiliter et opportune adhibentur in his causis. Beatissime Páter, N. N., filia ...., e dioecesi ...., civitaíe ...., annos nata ...., conditione ...., domicilium habens in civitate ...., via ...., sub paroecia ...., ad pedes Sanctitatis Vestrae humiliter provoluta, quae sequuntur exponit: Die ...., mense ...., anno ...., oratrix, tunc annum ágens ...., praemissis denunciationibus a iure statutis ac ritu civili, matrimonium, in paroeciali ecclesia ...., cum N. N., filio ...., e dioecesi ...., et civitate ...., tunc annorum ...., professione ...., rite contraxit. Sed hoc matrimonium, contra oratricis ingenium, ad exitum perducíum fuerat ab eius matre, quae omnem movit lapidem ut filiae animum sibi conciliaret; et cum nullum ab eiusmodi nuptiis daretur eííugium, oratrix ad matrimonium celebrandum accessit, sperans fore, ut sensim sine sensu amor erga virum enasceretur. At spem fefellit eventus, nam coniugali consortio vix instituto, vir pravam indolem pandidit, ideoque defectus amoris in aversionem prorupit. Quapropter quindecim ab inito matrimonio diebus elapsis, vir, oratrice relicta ad paternam domum remeavit; postero autem die, ipsa, urgente matre, virum assequi debuit; cum quo tamen vix quinque diebus transactis, ad matrem reversa est, malens potius mori, quam cum eo intolerabilem vitám ducere. Tum ex hoc capite vir separationem a civili tribunali petiit atque obtinuit. Oratrix vero, apprime sibi conscia de non secuta matrimonii consummatione, tum ob perversam viri voluntatem, tum ob defectum amoris, imo aversionem ipsius oratricis, ad pedes Sanctitatis Vestrae confugit, Apostolicam dispensationem super I. Supplex libellus uxoris oratricis.