Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1910

Index

— 164 -4-o. Ódium plebis, quamvis injustum et non universale, dummodo tale sit quod utile parochi ministerium impediat, et prudenter praevideatur brevi non esse cessaturum. 5-o. Bonae aestimationis amissio penes probos et graves viros, sive haec procedat ex inhonesta aut suspecta vivendi ratione parochi, vei ex alia ejus noxia, vei etiam ex antiquo ejusdem crimine, quod nuper detectum ob praescriptionem poena plecti amplius non possit; sive procedat ex facto et culpa familiarum et consanguineorum quibuscum parochus vivit, nisi per eorum discessum bonae parochi famae sit satis provisum. 6-o. Crimen quod, quamvis actu occultum, mox publicum cum magna populi offensione fieri posse prudenti Ordinarii judicio praevideatur. 7-o. Noxia rerum temporalium administratio cum gravi ecclesiae aut beneficii damno; quoties huic malo remedium afferri nequeat auferendo administrationem parocho aut alio modo, et aliunde parochus spirituálé ministerium utiliter exerceat. 8-o. Neglectio officiorum parochialium post unam et alteram monitionem perseverans et in re gravis momenti, ut in sacramentorurn administratione, in necessaria infirmorum adsistentia, in catechismi et evangelii explicatione, in residentiae observantia. 9-o. Inobedientia praeceptis Ordinarii post unam et alteram monitionem et in re gravis momenti, ceu cavendi a familiaritate cum aliqua persona vei familia, curandi debitam custodiam et munditiem domus Dei, modum adhibendi in taxarum parochialium exactione et similium. Monitio de qua superius sub extremo duplici numero, ut peremptoria sit et proximae amotionis praenuntia, fieri ab Ordinario debet, non paterno dumtaxat more verbotenus et clam omnibus; sed ita ut de eadem in actis Curiae legitime constet. II. — De modo procedendi in generáli. Can. 2. §. 1. Modus deveniendi ad amotionem administrativam hic est: ut ante omnia parochus invitetur ad renunciandum: si renuat, gradus fiat ad amotionis decretum: si recursum contra amotionis decretum interponat, procedatur ad revisionem actorum et ad praecedentis decreti confirmationem. §. 2. In quo procedendi gradu regulae infra statutae ita servandae sunt, ut, si violentur in iis quae substantiam attingunt, amotio ipsa nulla et irrita évadat. III. — De personis ad amotionem decernendam necessariis. Can. 3. §. 1. In invitatione parocho facienda ut renunciet, et in amotionis decreto ferendo Ordinarius ut legitime agat, non potest ipse solus procedere; sed debet inter examinatores, de quibus statuit Sacra Tridentina Synodus, cap. XVIII. sess. XXIV., de reform., duos sibi sociare et eorum consensum requirere in omnibus actibus pro quibus hic expresse exigitur: in ceteris vero consilium. §. 2. In revisione autem decreti amotionis, quoties haec necessaria évadat, duos parochos consultores assumat, quorum consensum vei consilium requiret, eodem modo ac in §. superiore de examinatoribus dictum est. Can. 4. Examinatoribus et parochis consultoribus eligendis lex in posterum ubilibet servanda haec esto : §. 1. Si synodus habeatur, in ea, juxta receptas normás, eligendi erunt tot numero quot Ordinarius prudenti suo judicio necessarios judicaverit. §. 2. Examinatoribus et parochis consultoribus medio tempore inter unam et aliam synodum demortuis, vei alia ratione