Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1907

Index

II. Nr. 1292. Allocutio SSmi Dni Pii PP. X. de mira Episcoporum concordia cum S. Sede Apostolica. ALLOCUTIO QUAM PIUS PP. X. HABUIT IN CONSISTORIO DIEI 6. DE­CEMBR1S 1906. DE MIRA EPISCOPORUM CONCORDIA CUM S. SEDE DEQUE EA­DEM EXOPTANDA FIDELIUM CUM EPISCOPIS CONCORDIA. Venerabiles Fratres! Nobiscum animo reputantibus quid hodie potius cum amplissimo coetu vestro communicaremus, nihil occurrit, quod sol­licitos magis habeat, nisi ea acerbior in dies rerum atque hominum calamitosa procella, qua catholicum nomen miserrime affligitur. Equidem hoc maximé tempore Ecclesia san­cta naviculae í 11 i est verissime comparanda, quae in medio mari operiebatur fluctibus. Attamen minimé nutat fides Nostra; quin imo firmissime persuasum est, nunc quoque nobis adesse Christum, qui maturo opitu­landi momento, surgens imperet ventis et mari, atque optata fiat tranquillitas magna. Interea, Venerabiles Fratres, tametsi magnis premimur aerumnis, solatium non deest Nobis, grandé illud quidem planeque mi­randum, quodque vei ipsi stupent catholi­carum partium osores. Concordiam inquimus singularem, qua universus coalescit Episco­porum ordo, atque Nobiscum est conjun­ctissimus. Una enim omnium est conspi­ratio, unus consensus cum Pastore summo, Christi in terris Vicario; ut nemo sit illorum, qui insigne illud Augustini verbum iterare non gaudeat: Roma loquuta est, caussa fi­nita est. Sicubi vero turbulentis inimicorum ausibus sacrorum Antistites acrius vexan­tur; eo ceterorum Episcoporum videmus oculos animosque converti addereque fratres fratribus solatia afflictis, ut scilicet malis ne cedant, sed stent fortiores tortoribus. — Pá­ter sancte, qui illos posuisti regere Eccle­L1TT. CIRC. 1907. siam tuam, custodi in aeternum hanc volun­tatem cordis eorum! Utinam porro ad praeclarissimum hoc Episcoporum suorum exemplum catholicus etiam populus componatur ubique! Id uti­que toto Nos pectore exoptamus, id toto nisu hortamur, ut fideles suis omnino consen­tiant pastoribus, nihilque antiquius habeant, quam illorum nutu duci suasuque moveri. Postulat hoc quidem christiani nominis offi­cium; sed postulat modo impensius reli­gionis bonum; ut videlicet, ubi christianae rei oppugnatio jam premit, constanti forti­tudine superetur; ubi vero parantur reli­gioni infesta, catholici, partium studiis ani­morumque dissensionibus generose depositis, quidquid leges sinunt nec christiana con­scientia prohibet, id totum audeant ut ea feliciter avertantur. Haec ad commune solatium atque ad animos excitandos visum est significare: nunc vero officium exigit, Venerabiles Fra­tres, ut nonnullarum viduitati ecclesiarum, imprimisque inclitae Sedi Patriarchali Hie­rosolymitanae latinae, quae per obitum Ven. Fratris Ludovici Piavi vacat, provideamus. Ad quam, re mature perpensa, Ven. Fra­trem Philippum Camassei Archiepiscopum Naxiensem destinare piacúit. — Quae hujus Antistitis in Apostolicam Sedem sit voluntas, quae sint multarum ornamenta virtutum, fusius prosequi non opus est. Curiae Vicarii Pontificis Maximi in Urbe primum navavit operám, matrimoniis fidelium rite ordinandis praefectus. Tum vero, per annos quindecim, Collegio Urbaniano Rector cum laude prae­fuit, inter Pontificiae Domus Antistites me­rito cooptatus. Illum demum, ante annos duos, Archiepiscopatu Naxiensi, Nos ipsi auximus. In quo administrando quoniam 2

Next

/
Thumbnails
Contents