Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1907
Index
26 Nr. 1293. De sacra Communione infirmis non jejunis. egregie se probavit; de eo ad latinum Hierosolymitanum Patriarchatum evehendo cogitavimus. Quare auctoritate Omnipotentis Dei, Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli et Nostra, electionem facimus de persona praedicti Philippi Camassei, quem absolvimus a vinculo quo tenebatur ecclesiae Naxiensi, ac transferimus ad Patriarchalem ecclesiam latinam Hierosolymitanam, praeficientes eum Patriarcham et Pastorem eidem Patriarchali ecclesiae latinorum, prout in decreto et schedula consistorialibus exprimetur; contrariis quibuscumque non obstantibus. In nomine Patris f et Filii f et Spiritus f Sancti. Amen. Coloczae, die 7-a Mart. 1907. DECRETUM DE S. COMMUNIONE INFIRMIS NON JEJUNIS. Post editum de frequenti et quotidiana SS. Eucharistiae sumptione*) decretum die 20 mensis Decembris 1905, concessasque a SSmmo D. N. Pio PP. X. die 30 mensis Maji ejusdem anni indulgentias omnibus Christi fidelibus, qui certas preces devote recitaverint pro quotidianae Communionis propagatione; post additum praeterea decretum Urbis et Orbis, die 14 mensis Februarii 1906. a S. C. Indulgentiarum et Reliquiarum, cujus decreti vi possent Christi fideles per quotidianam Communionem lucrari omnes indulgentias, absque onere confessionis hebdomadariae, vix dicere est, quanta laetitia benignae hujusmodi S. Sedis dispositiones exceptae sint, praesertim ab Episcopis et moderatoribus religiosorum Ordinum. Excitato inde studio fovendae pietatis, quaesitum est, si quo forte modo consuli posset aegrotis diuturno morbo laborantibus et eucharistico Pane haud semel confortari cupientibus qui naturale jejunium in sua integritate servare nequeant. Quare supplices ad hoc preces delatae sunt SSmo D. N. Pio PP. X; qui, re mature perpensa *) Cf. Litt. Circ. a. 1905. pag. 129. 141., a. 1906. pag. 61. 64. auditoque consilio S. Congregationis Concilii, benigne concessit ut infirmi, qui jam a mense decumberent absque certa spe ut cito convalescant, de confessarii consilio SSmam Eucharistiam sumere possint semel aut bis in hebdomada, si agatur de infirmis qui degunt in piis domibus, ubi SSmum Sacramentum adservatur, aut privilegio fruunt'ur celebrationis Missae in Oratorio domestico; semel vero aut bis in mense pro reliquis, etsi aliquid per modum potus antea sumpserint, servatis de cetero regulis a Rituali Romano et a S. Rituum Congregatione ad rem praescriptis. Praesentibus valituris, contrariis quibuslibet non obstantibus. Dátum Romae, die 7 mensis Decembris 1906. f Vincentius Card. Episc. Praenestinus, Praefectus. C. De Lai, Secretarius. Coloczae, die 7-a Mart. 1907. DUBIA LITURG1CA CIRCA EXPOSITIONEM ET REPOSITIONEM SS. SACRAMENTI. Quum circa reverentias a sacris ministris faciendas in expositione ac repositione SSmi Eucharistiae Sacramenti dissideant probati S. Liturgiáé interpretes, hodiernus Rraus Procurator Generális Piae Salesianae Societatis sequentia dubia Sacrorum Rituum Congregationi, pro opportuna declaratione, humillime subjecit; nimirum: I. Cum flectendum est utrumque genu ad Sacramentum adorandum (puta in accessu ad altare ubi expositum est SS. Sacramentum et in recessu ab eodem), fiectioni genuum estne addenda profunda inclinatio totius corporis an solius capitis ? II. Cum expositor, aperto ostiolo Tabernaculi, genuflectit priusquam SS. Sacramentum extrahat et cum, reposito Sacramento.genuílectit priusquam ostiolumclaudat, debentne ceteri qui genuílexi adsunt adorare cum profunda inclinatione corporis, an cum inclinatione solius capitis, an, utpote Nr. 1295. Dubia liturgica circa expositionem et repositionem SS. Sacramenti.