Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1904

Index

81 — adimplendi, hac vice et in foro conscientiae dumtaxat, ab excommunicationis, suspensionis aliisque ecclesiasticis sententiis et censuris, a jure vei ab homine quavis de causa latis seu inflictis, etiam Ordinariis locorum et Nobis seu Sedi Apostolicae, etiam in casibus cuicumque ac Summo Pontifici et Sedi Apostolicae speciali licet modo reservatis, nec non ab omnibus peccatis et excessibus etiam iisdem Ordinariis ac nobis et Sedi Apostolicae reservatis, injuncta prius poenitentia salutari aliisque de jure injungendis, et, si de haeresi agatur, abjuratis antea et retractatis erroribus, prout de jure, absolvere; nec non vota quaecumque etiam jurata et Sedi Apostolicae reservata (castitatis, relligionis et obligationis, quae a tertio acceptata fuerit, exceptis) in alia pia et salutaria opera commutarc et cum poenitentibus ejusmodi in sacris ordinibus constitutis etiam regularibus. super occulta irregularitate ad exercitium eorumdem ordinum et ad superiorum assequutionem, ob censurarum violationem dumtaxat, contracta, dispensare possit et valeat. - Non intendimus autem per praesentes super alia quavis irregularitate sive ex delicto sive ex defectu, vei publica vei occulta aut nota aliave incapacitate aut inhabilitate quoquomodo contracta dispensare; neque etiam derogare Constitutioni cum appositis declarationibus editae a fel. rec. Benedicto XIV, quae incipit „Sacranientum jwenitentiae"; neque demum easdem praesentes litteras iis, qui a Nobis et Apostolica Sede, vei ab aliquo Praelato, seu Judice ecclesiastico nominatim excommunicati, suspensi, interdicti seu alias in sententias et censuras incidisse declarati, vei publice denuntiati fuerint, nisi intra praedictum tempus satisfecerint, et cum partibus, ubi opus fuerit, concordaverint, ullo modo suffragari posse et dcbere. Ad haec libet adjicere, velle Nos et concedere, integrum cuicumque, hoc etiam Jubilaei tempore, permanere privilégium lucrandi quasvis indulgentias, plenariis non exceptis, quae a Nobis vei a Decessoribus Nostris concessae fuerint. Finem vero, Venerabiles Fratres, scribendi facimus, spem magnam iterum testantes, qua pláne ducimur, főre ut, ex hoc Jubilaei munere extraordinario, auspice Virgine Immaculata a nobis concesso, quamplurimi, qui misere a Jesu Christo sejuncti sunt, ad eum revertantur, atque in christiano populo virtutum amor pietatisque ardor refloreat. Quinquaginta abhinc annos, quum Pius decessor beatissimam Christi Matrem ab origine labis nesciam flde catholica tenendam edixit, incredibilis, ut diximus, caelestium gratiarum copia effundi in hasce terras visa est; et, aucta in Virginem Deiparam spe, ad veterem populorum religionem magna ubique accessio est allata. Quidnam vero ampliora in posterum expectare prohibet ? In funesta sane incidimus tempóra; ut prophetae verbis conqueri possimus jure: Non est enim veritas, et non est misericordia, et non est scientia Dei in terra. Maledictum, et mendacium, et homicidium, et furtum, et adulterium inundaverunt.

1 Attamen, in hoc quasi malorum diluvio, iridis instar Virgo clementissima versatur ante occulos, faciendaé pacis Deum inter et homines quasi arbitra. Arcúm meum ponam in nubibus, et erit signum foederis inter me et inter terram.

2 Saeviat licet procella et caelum atra nocte occupetur; nemo animi incertus esto. Mariae adspectu placabitur Deus et parcet. Eritque arcus in nubibus, et videbo illum, et recordabor foederis sempiterni.

3 Et non erunt ultra aquae diluvii ad delendam universam carnem.

4 Profecto si Mariae, ut par est, confidimus, praesertim modo quum immaculatum ejus conceptum alacriore studio celebrabimus; nunc quoque illám sentiemus esse Virginem potentissimam, quae serpentis caput virgineo pede contrivit.

5 1 Os. IV, 12. 2 Gen. IX, 13. » Ib. 16. 4 Ib. 15. 5 Off. Imm. Conc. B. M. V. 11*