Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1900

Index

—- 107 — XXVII. VENERABILES FRATRES FILIIQUE DILECTISSIMI! SALUTEM ET PATERNAM BENEDICTIONEM! JP^ecimum hodie Deo propitio completur lustrum ab illo die, gratissima mihi semper memória recolendo, quo ex infinita Dei misericordia per manuum episcopalium impositionem sacerdotio initiatus inter ministros Christi cooptatus sum, et mox gestienti animo et prae gaudio tremula manu primam Deo obtuli hostiam laudis. Quae summi gaudii, gratique in Deum animi sensa solemni hae occasione cor meum repleant, solus, qui corda et renes scrutatur, Deus novit, nullaque licet disertissima, humana lingva exprimere valet. Neque hoc certe Vobis Venerabiles Fratres Filiique Dilectissimi mirum videbitur. Nam de singulo quovis missae sacrificio profecto haec Petri Blesensis verba valent: „Scio et aperte profiteor tempore immolationis in ipsa hora incensi coelos ad vocem sacerdotis aperiri, angelos praesentes assistere, unum et idem ex visibilibus et invisibilibus fieri, et operatione Sancti Spiritus terrena coelestibus jungi. Magnum itaque hoc est supra omnem aestimationem, supra omnem intelligentiam, supra omnem eminentiam, in quo salus est mundi, pretium saeculi, pretium sine pretio, pretium impretiabile." (Petr. Bles. ep. 123. ad Richárd. Laud. episc.) Quid itaque Fratres erit impretiabile hoc sacrificium per quinquaginta annos quotidie fere Deo obtulisse, quidve praeterea alia plura officii sacerdotalis sanctissima munia eodem tempore obivisse ? Dum haec grata mente revolvo, vere cum S. Paulo exclamare cogor : .,0 altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei! quam incomprehensibilia sunt judicia ejus (Rom. 11. 33) Humili enim et firma fide cum eodem Apostolo gentium confiteor : „Gratia Dei sum id quod sum." (Cor. 15. 10.) Ignoscite igitur Fratres, si Vos tanti gaudii mei participes quodammodo redditurus ad Vos hodie de glória, merito, et efficacia sacerdotii catholici — quod respectu virtutum quas continet, in Vobis ipsius divinae religionis vivam imaginem exhibet, quoad labores vero, quibus iungitur, gratiarum et beneficiorum ejusdem efficacissimum est instrumentum—nonnulla verba íacere, in animum induxi, quibus meipsum et Vos ad eximii huius doni debitam aestimationem et sanctum usum exeitarem. Hoc sane sacerdotium est, quod praesentiam Filii Dei inter homines perpetuam reddit, non solum per oblationem illius sacrificii, quo Ipse altaribus adest, et in tabernaculis nostris habitaturus recluditur ; sed per ministerium etiam Verbi divini et curae salutis an imarum, a sacerdotibus quorum caput Christus est, exercitum, quo divini Magistri persona sensibili quadam ratione ob oculos hominum ponitur. Unicus est enim sacerdos Christus, qui in suis ministris operatur vi consecrationis, per quam illos sui vicarios constituit. Dum divinus iste Sacerdos redemptionis nostrae causa carne humana amictus in terris apparuit, omnemque miseriam generis nostri in se suscepit; per triginta fere annos vitám omnino humilem et abseonditam degebat. Mox tamen in medio tenebrarum harum binas divinae missionis suae notas flammeis quasi characteribus expiessas coruscare fecit. Verbum videlicet et sacrificium. Lucide, ut veritas, indul/ Nr. 4717. Litterae Archipraesulis occasione jubilaei sacerdotalis.