Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1892

Index

— 95 — Isabellae auctor est ut nóvum orbem adiri oomnieroiaque oum indigenis institui nisi a christianis catholicis ne sinant, eam affért causaiu quod incepto conatuque suo nihil petivit aliud quam religionis christianae incrementum et decus. Idque Isabellae, quae surnmi viri mentem introspexerat ut nemo melius optirne cognitum: imino idem pláne propositum pientissimae et ingenio virili magnoque animo ferninae constat fuisse. Illa enirn de Columbo affirmarat, futurum ut in vastum Oceanum se animose daret, rem effecturus, divinae gloriae causa magnopere insignem. Et ad ipsum Oolumbum secundo reducem, optime collocatos, scribit, quos ipsamet in expeditiones Indicas fecisset, quosque esset factura, sumptus: inde enim amplijicationem cathoJicae rei consecuturam. Alioqui praeter oausam humana maiorem, unde erat í 1 le constantiam- animique robur hausturus ad ea perferenda, quae coactus est usque ad extremum perferre et perpeti? contrarias intelligimus eruditorum sententias, virorum principum repulsas, furentis Oceani teinpestates, assiduas vigilias, quibus usum luminum plus semel arnisit. Accessere proelia cum barbaris, amicorum et sooiorum infldelitates, consceleratae conspirationes, invidorum perfidiae, obtrectatorum oalumniae, impositae innoeenti compedes. Omnino neoesse honiini erat laboribus tantae molis ac tanto concursu succumbere, nisi se ipse conscientia sustentasset pulcherrimi facti quod nomini christiano gloriosum, atque inlinitae multitudini salutare perspiciebat fore. — Quod quidem factum ipsa temporis adiuncta mirifice illustrant. Siquidem Americam Columbus aperuit quo tempore prope erat ut magna in Ecclesiam procella incumberet. Quantum igitur ex rerum eventis divinae providentiae vias existimare hornini licet, vere singulari Dei consilio natus videtur lile Liguriae ornamentum ad ea, quae catholico nomini ab Európa impenderent, detrimenta sarcienda. Vocare Indorum genus ad instituta christiana, erat profecto Ecclesiae munus atque opus. Quod illa munus statiin a principio incboatum, insistere perpetuo caritatis tenore perrexit,itemque pergit,ad ultimam Patagoniam novissimo tempore progressa. Columbus tamen certus praecurrere ac inunire vias Evangelio, penitusque hac in cogitatione defixus, omnem operám suam ad id retulit, nihil fere aggressus nisi religione duce, pietate comite. Ees commemoramus vulgo compertas, sed ad mentem animumque viri declarandum insignes. Scilicet coactus a Lusitanis, Genuensibus, infecta re, abire cum in Hispániáin se contulisset, intra parietes religiosae domus ad maturitatem alit meditatae conquisitionis grandé consilium, conscio ac suasore religioso viro, Francisci Assisiensis alumno. In Oceanum, circumacto septennio denique egressurus, quae ad expianclum animum pertinent, curat in procinctu: caeli Reginam precatur ut coeptis adsit cursumque dirigat; nec prius vela solvi, quam implorato numine Trinitatis augustae, imperat. Mox in altum provectus, saeviente mari, vociferante remige, tranquillam mentis constantiam tuetur, fretus Deo. Propositum hominis ipsa loquuntur imposita insulis novis nova nomina: quas quidem ubi singulas attigit, Deum omnipotentem supplex adorat, neque possessionem earum init, nisi In nomine Iesu Christi. Quibuscumque appulsus oris, non habét quidquam antiquius, quam ut Crucis sacrosanctae simulacruin defigat inlitore: divinumque Redemptoris nomen, quod toties 22*