Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1882

Index

— 63 ­L'EO EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMÓRIÁM. In suprema rei christianae procuratione, beato Petro Apostolorum principi eiusque succes­soribus divinitus data, illud Romanos Pontiflces summa vigilantia providere necesse est, ut omnes sacrorum ministri curam animarum gerentes sui muneris officia, ex quibus commune Ecclesiae bonum magnopere pendet, stúdiósé et accurate exerceant. — In iis autem eminet sacrosanctum Missae sacrificium, pro salute populi cui quisque praeest, nominatim f'aciendum : cuius viin officii Patres Tridentini ex praecepto divino proficisci tradiderunt. 1 Quapropter ne quis in ea re delin­queret, Benedictus XIY Decessor Noster, editis Apostolicis Litteris „Cum semper oblatas" die XIX Aug. an. MDCCXLIV, edixit omnes et singulos, qui in aliqua Parochiali Ecclesia quocumque titulo animarum curam gererent, in singulis Dominicis aliisque diebus festis „non modo sacrificium Missae „celebrare, sed etiam illius fructum médium pro populo sibi commisso applicare debere: nec illud pro „aliis applicare, aut pro huiusmodi applicatione eleemosynam percipere posse." — Quibus quidem in litteris aperta Episcoporum mentio nulla est: nihilominus dubitari non potest, quin Pontifex sapien­tissimus quod deParochis tam graviter praecipiebat, idem de maioribus animarum pastoribus intelligi tacite saltem et oblique voluerit. Idque multo verisimilius apparet ex eo, quod proximus eius suc­cessor Clemens XIII in hoc eodem genere exposuit et declaravit. Is enim in Litteris Encyclicis „A quo die a post. Id. Septem. an. MDCCLVIII. datis, cum multa de episcopalium munerum perfunctione dixisset, illud etiam adiecit, sacrum pro populo peragere crebro Episcopos oportere, de se deque Venerabilibus Fratribus suis in hanc sententiam locutus : „Cum non nostras tantuinmodo curare „debeamus infirmitates, sed etiam putare aliorum mala ad nos pertinere et ea aeque habere ac „nostra, vehementius diutiusque iutendenda nobis ad Domiuum nostra est oratio, qua, tamquam „Ecclesiae íidelium interpretes, omnium fidem, spem et caritatem ante oculos Domini statuentes, „quod omnibus in universum quodque cuique íidelium opus est, a Domino impetremus. Dei autem „exorandi viam nobis muniet, et quidvis adipiscendi etiam aperiet augustissimum Eucharistiae „sacrificium. Idcirco vei maximis nostri muneris occupationibus etiam implicati, sacrosanctum „Iesu Christi Corpus et Sanguinem non recusabimus quominus frequenter Deo offeramus, nullurn­„que maius putemus nobis dátum esse negotium, quam crebro placationis hostiam pro nostris „populique peccatis Deo Patri immolare." Haec decessor ille Noster non minus sapienter quam pie. — Yerum quibus Episcopi die­bus perlitare pro populo debeant, nihil ille constituit: ex quo factum est, ut inter doctores catho­licos atque etiam inter ipsos Episcopos de officio conveniret, de diebus discreparet. Cumque hanc opinionum varietatem Romanae Congregationes Nostrae ad hanc diem minimé sustulerint, non eadem ubique extitit disciplina, sed varia in locis variis consuetudo. Nunc vero Episcopi plures, omnem haesitationis caussam sibi penitus eximi cupientes, significarunt avere se et orare, ut de Nr. 1881. Litterae Apo­stolicae de Missa diebus festis per Epi­scopos dioece­sanos pro po­pulo celebran­da, quae simul plura in hanc rem de titula­ribus Episco­pis et Parochis memorant. 1 Sess. XXIV, cap. l.^de Reform. Circ. Lit. 1882. 21

Next

/
Thumbnails
Contents