Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1879

Index

— 5 — per quosquos sive potestate sive scientia sua abusos impetitis, in concutiendis rei sanctae , iusti, honesti, regni Dei inimicis, in vindicanda Ecclesiae et Clero scriptis, serinonibus, votőque comitialí libera pubis instructione, in amoliendo scandalo populáris cultus, quem dierum nostrorum athei propudioso patriarchae suo Ferneyensi parare perrexerunt. — Obiiciat quis vehementiam aestu­antis animi, qua ad sententiam libpre dicendam vocatus sensa sua sacro in coetu pronunciare suevit: sed meminerit simul, vix fuisse aevö hóc fideliorem et acriorem, magisque constantem, ad conserendas raanus magis paratum Ecclesiae et Sanctae Sedis Pontificiae pugilem, doctriuae iuri­unique defensorem, — qui durn adversarioruni quis caput extollere coepit : adfuit brachiö scientia et eloquentia armatö ad retundendum pronus, non minus formidabilis inimicis, quam reportatis pro re sacra triumphis gloriosus! — Obiiciat quis severum régimén, quod inter suos gessit, cuius­que geniő certe actus fuerat, dum paulo ante mortem suam litteris ad me datis scire voluit, an canonicis poenis subiiciam illos, qui decorum status clericalis stigma, sacris Ecclesiae ritibus et usu sanctum : tonsuram clericalera deferre inaló omine decliuant? Sed si quis rigoris eius me­minit : sciat simul quod hunc disciplinae Ecclesiae et honori Cleri debitum ante omnia erga se exercuerit, nec unquam iniuste applicans id unum voluerit, ut strenuA sacrae disciplinae curá figura Jesu Christi omnem divinae legis rigorem exhibens in Cleri sui vita quanto fidelius expressa appareat, sanctumque populo salutis avido formandorum morum paradigma ostendat. — Nonnisi justa igitur ad tumulum eius persolvimus solemnia, dum animam eius divinae misericordiae — qua nullus in hominibus non indiget — commendantes precamur, ut viris sacrö zelö eius anima­tis Dominus Ecclesiam Suam nunquam carere permittat! Quod autem ultima quasi manu suis impense commendavit : id nos quoque nobis ipsis et fidelibus nostris suadeamus. — Amamus Sanctam Ecclesiam gloriosam Christi sponsam, maternis eius beneficiis onusti iustae gratitudinis motu optamus ut res ipsius salvae stent, commoda in ter­restribus quoque negotiis promoveantur, salus filiorum procuretur. Ast qui id sanctö cordis affectu desideramus : quantum in nobis est mediis etiam suppeditatis efficere adnitamur! Terrestri suö dominiO, propriis reditibus privatus pauper in culmine Ecclesiae stat Yicarius Jesu. Urgetur vero qiotidianis indigentiis, magnisque sumptibus : servandae et repraesentandae diguitatis suae Regio­Pontificalis, sustentandorum magnő numerö Yirorum ecclesiasticorum et saecularium in variis cen­tralibus Officiis, Sacrisque Congregationibus negotia universae Ecclesiae tractare vocatorum, Nun­ciorum ad aulas Principum pluresque Europae et Americae Respublicas commodis universalis sin­gulariumque Ecclesiarum consulentium , iuvandorum continuis largitionibus Praesulum Italiae legitimis suis proventibus privatorum, ut taceam innumeros alios titulos a paupertate conservando­rum magnificorum templorum, alendorum fidelium olim dominii Pontificii Officialium, Sacrarum Yirginum ipsa suá dote excussarum petitos. Qui tantos alere, tantos sustentare et servare vi sacer­rimi sui muneris cogitur : Ipsi mediis ad hoc convertendis carere non licet. Haec autem inter ar­duas rerum praesentium vices nonnisi a filiali Christifidelium charitate venire possunt, — a chari­tate cunctorum orbis Catholicorum, proin a nostra quoque! Nec defuistis in hac exercenda huc­dum Vos, non defuerunt fideles Yestri. Spero cunctos nec deinjeeps defuturos, imo auctis S. Sedis indigentiis obturatisque vei parcius in dies fluentibus quibusdam subsidiorum fontibus confido fu-

Next

/
Thumbnails
Contents