Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1877
Index
— 191 — „inscribitur, cuius vigore erimini et noxae vertuntur Episcopis itemque sacerdotibus, ac gravibus „poenarum sanctionibus mulctantur ii actus, quos sub iusidioso nomine perturbationis conscientiae „quam dicunt publicae, aut pacis fainiliarum praedictae legis auctores complectuntur. Eius porro „quam innuimus legis iussu, verba ac seripta omnis generis quibus Religionis adininistri decreta „leges aut aliuni quemque publicae autoritatis actum vei rei sacrae iuribus, vei Dei aut Ecclesiae „legibus adversantem, pro sui officii ratione notandum ac improbandum censeant, animadversioni „et poenis perinde subiieiuntur, ac opera illorum, qui praedicta seripta ediderint aut diffuderint, „quocumque ex ordine ecclesiasticae auctoritatis, aut ex loco ipsa manaverint. Ubi haec lex per„lata et proiuulgata fuerit integrum erit laico tribunali iudicium ferre, utrum „ac quomodo sacerdos in saramentis administrandis in divini verbi praedi„catione conscientiam publicam et domesticam tranquillitatem pertur„bavérit, ac episcopalis et sacerdotalis vocis ea erit conditio, ut ea comprimatur aut obstruatur „non minus quain vox ipsa Jesu Christi Vicarii, qui quamvis in se ipso nulli animadver„sioni obnoxius dicatur ob rerum politicarum rationes, in persona tamen eorum, qui eius noxae „affines fuerint puniendus esse censetur, uti publicus regni administer in conventu legumlatorum „palam significare non dubitavit, cum respectu ad Nos habito aperte profiteretur nec nóvum aut „insolitum esse in legibus, nec a iuris eriminalis ratione scientia ac usu absonum, poenis sub„iici participes eriminis, ubi praecipuus auctor puniri non possit. Ex „quo intelligitur ad Nos etiam ex dominantium sententia huius legis telum spectare, ita ut ubi „nostra verba aut acta in offensionem eius legis incidant, Episcopi aut sacerdotes, qui nostros ser„mones et monita aut evulgarint aut executi fuerint poenas laturi sint eius praetensi eriminis, „cuius reatum et culpam Nos uti praecipuus auctor sustinere iudicabimur." „En Yenerabiles Fratres quemadmodum non solum tot praesidia tot instituta roborata „saeculis, invicta tempestatibus, Ecclesiae administrationi necessaria hostili violentia ac demolitione „apud Nos eversa sunt, sed eo etiam progressum est, ut sublime illud munus docendi vigilandi „animarum saluti prospiciendi quod Ecclesia a suo divino conditore accepit, nefario modo impedi„atur, severissimis poeuis indictis ad obstruendum os ministrorum eius, qui dum docent populos „servare omnia, quae Christus mandavit, dum instant opportune importune arguunt obsecrant in„crepant in omni patientia et doctrina, illud agunt quod divina eis et apostolica auctoritate prae„cipitur. Alias autem tenebrosas molitiones oppugnatorum Ecclesiae silentio praeterimus, a quibus „nonnullorum etiam ex publicis administris consilia et incitamenta non abesse cognoscimus, quae „eo spectant ut majorum tribulationum dies Ecclesiae ipsi adducantur, vei promovendis sebismatis „occasionibus ubi futuri Pontificis electio inciderit, vei Episcoporum qui Ecclesiis Itatiae praesunt „spirituális auctoritatis usu impediendo, cuius rei causa N o s novissime deciara re coact.i „fűimus, tolerari posse ut acta canonicae institutionis eorumdem Episcoporum laicae potestati exhibeantur, ad occurrendura quantum in Nobis est, „funestissimis rerum adiunctis, in quibus non amplius agebatur de temporalium bonorum possessi„one, sed ipsae íidelium conscientiae, earum pax, animarum procuratio et salus, quae supreina „Nobis lex est, in apertum diserimen vocabantur. Yerum in hoc quod egimus ad gravissima peri-