Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1875

Index

et orphanis documenta, vere catholica unió animorum jungit Contribules, Clerum et populum, non obstantibus vafris tentamiuibus, queis spiritus mendacii fratres contra fratres, subjectos contra superiores concitare nititur, — non obstantibus tristibus quorumdam laicorum moliminibus, qui lucri causü, quod sive appetuntsive sibielabi lamentantur, jamhanc jam illám yiam ineuutes Praesulibus pro aeris accepti vei negatiratione,jamindigna adulatione,jaminiquft impetitione molesti sunt. Salva, his nil officientibus, servatur bonorum unió, salubriaque et utilia eorum, qui fide charitateque juucti sunt, diriguntur ad procurandam rem catholicam conamina. Yerumtamen prout nunquam defuerunt, ita nec nunc desunt gravia attentionem nostram acuendi, viresque pro re sancta adstringendi argumenta. Prinium quidem vi intimae illius unionis, qua cunctis per orbem catholicis jungiiuur, non possumus non magnö exinde dolore afíici, quod in pluribus antiqui novique orbis ditionibus libertatém, jura et emolumenta Ecclesiae iinmani passim furore, magn&que injustitiA turbari, convelli audiamus. Tristis horum testis est vigilantissimus universae Ecclesiae catholicaeRector Beatissiraus Páter Pius P. IX., dum in allocutione ad S. R. E. Cardinales die 21-A praeteriti mensis habitá aerumnarum et persecutionum illarum meminit, queis Ecclesia Sancta íidelesque eius Ministri in vicina Germania, in Italia, Hispania, in centrali meridionalique America, in Oriente item arctantur,— horum commemoratione non obscure mentem nostram ad ea quoque mala dirigens, quae ubique fere locorum singularibus Ecclesiis infliguntur vei certo imminent, — ad opportuna item média, queis viva fides, zelus sincerus et debita vigilantia sinistras eorum pro re catholica, saluteque credentium sequelas praevertere quaquaversus adlaboret. Nec erit quisquam rerum in saeculo cursum, aevi nostri genium, hominutnque sensus curiose observare et explorare suetus, qui ullo in terrarum loco superfluam putet vigilantiam illám, quae doctrinam e coelo allatam, Sanctae Ecclesiae compagem et jura, divina salutis média, reique religioso-moralis profectum tuta praestet et contra quosquos insultus a singulis vei societatibus ipsis procedentes defendat. Non enim cessavit, nec unquain cessabit antiqua illa inter mundum peccatö corruptum et Dei regnum a Christo Redemptore fundatmn lucta, quam divini Magistri vita et mors exbibuerunt, dicta praenuntiarunt, apostoli et discipuli gloriose sustinuerunt, Ecclesia et ministri nunquam nec recusarunt, nec reformidarunt, nullumque aerae Christianae aevuin alienam a se putavit, — lucta illa, quam neino quidem catholici nomine dignus contemnet, sed nec aliquis exitialem rei catholicae divini Numinis juvamine tutae reputabit. Hanc nec nos effugere possumus. Quod scientes, imo quotidianá experientiíi docti hungarae quoque Ecclesiae Praesules indicia temporum vigili sollicitudine prosequuntur, armaque parant, ut, ubi defensa rei sanctae necessaria évadit, hanc suscipere, et quod salus fidelium servare jubet, sanctae Ecclesiae salvare valeant; quin tamen inconsultö ardore iniquiorem contra Ecclesiae jura et commoda actionem provocent, aut coecö furore ducti falsae imputationis iűjuria illos quoque viros Ecclesiae inimicos reddant, quos eidem plus minus faventes servare justá prudentia potuerunt. Procul absunt ipsi, ut genium sincere catholicum Apostoliéi Regis justá gratitudine non