Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1874
Index
- 21 lica, columna et firmamentuui veritatis, quatenus ea constat pastoribus et ovibus, praepositis et subditis, capite et membris. Organicum verő subjectum, cui vi muneris divini praerogativa inerrantiae propria est, est ipsum hyerarchicum corpus et magisterium, cujus caput et summus Doctor est Rom. Pontifex, atque idcireo ei etiam singulariter et individualiter dotem illám divinitus tributam esse, catholica fides docet iii Conc. Yatic. Sess. 4. Cap. 4. „Docemus et divinitus revelatum dogma esse definimus : Romanum Pontificem cum ex cathedra loquitur, idest, cum omnium cbristianorum Pastoris et Doctoris munere fungens, pro suprema sua apostolica auctoritate doctrinam de fide vei moribus ab universa Ecclesia tenendam definit, per assitentiam divinam, ipsi in Beato Petro promissam, ea infallibilitate pollere, qua divinus Redemtor Ecclesiam suam in definienda doctrina de fide vei moribus instructam esse voluit; ideoque ejusmodi Romani Pontificis definitiones esse ex se se irreformabiles." — Decisio dogmatica praecise insimul docet, quo respectu, item quo sensu Rom. Pontifex subjectum infallibilitatis eredi debeat : nimirum, quatenus in suo charactere proprio, quo refertur ad universam Ecclesiam, consideratur, a) ut legitimus Petri Successor, cui in Petro potestas et cura divinitus facta est in universum gregem Domini, quantum constat ex agnis et ovibus; b) ut actu tenens illám cathedram episcopalem, quae Dei ordinatione et Petri electione Romae constituta est : ut in illa Sede ordo successionis firmus persisteret, et Petrus in catbedra semper resideret; c) ut magisterii munere, quod in Petro supremum institutum est, formali ratione atque plena libertate fungatur, docendi, definiendi declarandi potestate utatur; — d) Ut supremi Doctoris et Pastoris Apostolicum magisterium exercens, omnes Christi fideles docere intendat, et securn idem sentire sub salutis diserimine stringat; e) atque ideo salutarem fidei vei morum doctrinam credendam proponat, aut errorein oppositum animo aversandum proseribat; et quidem f) eum in finem, ut ubique et semper in Ecclesia Dei immutabilis fidei unitas cbaritatisque commuuio contra novas undique emergentes haereses, et schismatum molimina pullulantia, protegatur, adseratur, conservetur, atque ita fideles per semitam justitiae ad vitám aeternam perducantur : ut ait Conc. Vatic. 1. c. „Hoc igitur veritatis et fidei non deficientis charisma Petro ejusque in hac cathedra successoribus divinitus collatum est, ut excelso suo munere in omnium salutem fungerentur, ut universus Christi grex per eos ab erroris venenosa esca aversus coelestis doctrinae pabulo nutriretur, ut sublata schismatis occasione Ecclesia tota una conservaretur, atque suo fundamento innixa firma adversus inferi portás consisteret." Patet ex dictis, non divinam inspirationem, sed infallibilitatis charisma tribui Rom. Pontifici. Haec enim duo non una ratione ab invicem differunt : a) forma; inspiratio non tantum immunitatem ab errandi periculo importat, sed etiam suggestionem divinam significat, qua fit, ut inspiratus augeatur cognitione rerum et intelligentia nova; b) Matéria; per inspirationem revelatur doctrina nova; per infallibilitatem antiqua conservatur in puritate et integritate sua, ut nihil incrementi vei decrementi revelatae fidei accedat, ut ait Conc. Yatic. „Neque enim Petri successoribus Spiritus Sanctus promissus est, ut eo revelante novam doctrinam patefacerent, sed ut eo assitente traditam per Apostolos revelationem, seu fidei depositum sancte custodirent et fideliter exponerent." — c) Ordine; quamvis utrumque donum ad ordinem referatur supernaturalem, in eo tamen essentialiter differunt, quod inspiratio ad extraordinariam salutis oeconomiam pertinuerit, 1*