Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1874

Index

— 14 — Coram Domino glorior de his et miror heroicum illum animuui, cujus unutn praecellens specimen hic loci alia plurima speeiosa exempla per universam Dioecesim homines et angeli spectanda obtinuerunt in Clero tum seculari tum regulari, qui mutuó zelö in exhibenda aegrotis, rnoribundis et defunctis pastorali cbaritate decertantes, se vere Christi Domini, qui animam suam pro suis posuit, ministros, veros sodales Jesu probarunt. Gratam illorum, quos e piis his Sacerdotibus ob ipsum suum heroicum zelum ore calamoque recentium paganorum misere dilaniatis mors absumsit, memóriám servabit Ecclesia; illos autem charitate sua fovebit, qui in sanctissimo laboré pastorali valetudinis, viriumque iacturam passi sünt. Sed dum liaec juste celebramus : pia cum dilectione ob haec ipsa meminerimus animae nostrae quoque. Ut dum instans Sacrae Quadragesimae tempus ad opus salutis procurandum singulari pláne modO nos invitat : potentius ad hoc praestandum moveamur recordatione irae et misericordiae Domini, vitae angoribus, mortis horroré, operibus dilectionis saluti animarum impensis et voluntariis sacriíiciis in servitio Domini regnique coelorum oblatis, quorum omnium vivas iinagines terribilis luis história aniino nostro objicit. Sed nec alia proxime elapsis temporibus defueruut, nec nunc desunt misericordiae Domini sacratö höc tempore ferventius efílagitandae, salutis curatius providendae argumenta. Dum enim negatis terrae per amplum patriae nostrae tractum frugibus multos exiguá fors in prosperis rebus crastinarum indigentiarum sollicitudine tentos iam nunc inopiam pati, majorem que procedentibus mensibus merito praemetuere experimur, externamque per id popularium nostrorum vitám cum ipsius etiam salutis detrimento angustiari cernimus : magnas parte ex alia calamitates spirituali generis nostri vitae imminere tristes videmus a genio illo universum fere orbem perturbante, qui variis quaesitis imo etiam stúdiósé ementitis titulis, puta : tutandae rerum publicarum salutis, servandae supremae principum potestatis, operandae uberioris populorum culturae intellectualisque profectus, ipso denique vindicandae perperam intellectae libertatis praetextu Christum et doctrinam, et auctoritatem et opera e.jus in Ecclesia persequitur, divina munera in potestate et institutis Ecclesiae, salutisque mediis generi hu manó data irrequietö conatu, imo indomitá rabié elidere, traducere, in oculis populi deprimere, fructibus suis frustrare adlaborat. Hinc furor ille, quö Christi Vicarium in ministerio aeternae veritatis, in sancta sua jurisdictione a Domino accepta, in regimine universalis Ecclesiae, in temporalibus sacri gubernii conditionibus, adjutricibusque viribus per sacra religiosaruiu in aeterna urbe familiarum collegia suppeditatis, in ipso denique lionore et existimatione sua continuo impeti cernimus; — hinc calumniae, improperia contra ministros Ecclesiae quaqua versus jacta; — hinc persecutio Societatis Jesu aliorumque religiosorum ordinum praestitis utilissimis Christi Ecclesiae servitiis inclytorum; — hinc internecivum bellum potestati sacrae in G-ermania indictum, inimicissimoque spiritu gravibus malis regnum Dei feriente gestum; — hinc rumores et opiniones praeliornm, quae Ecclesiae Dei ubique instant, et jam matrimonii sanctitatem, jam christianam scholarum naturam, jam fundationes pias disertissiinö proprietatis titulő per Ecclesiam possessas, jam régimén Ecclesiae et jurisdictionem Apostolatus, educationemque Cleri convellere, humanam societatem charactere christianő exuere minantur. Magnae sunt hae calamitates, nec carebunt tristibus suis sequelis. Sed maximae tunc