Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1873

Index

— 49 — nostrorum indigentiis et singülari popularium nostrorum genio minus adcomraodata fuerat, si defuit illi justus, qui aniraos salubriter percelleret, rigor, si defuit charitas, quae suaviter trahat, defuit conditio, quae iustruat, defuit fervor fidei, qui calefaciat, defuit debita methodus, quae convincat : firmum stet abhinc propositura nostrum, ut ad exemplum divini Magistri pro doctrina sua laborantis, patientis et morientis nos impendamus et superimpendauius erudiendo solida et conscientiosa institutione, scite digestis diligenter elaboratis sacris sermonibus populo, — refutandis, qui passim circumferuntur, circa religionem erroribus, repellendis adcusationibus contra Ecclesiae constitutionem, bierarchicamque compagem et pios Cleri conatus directis, expositöque genuinó Ecclesiae ceu divini instituti, superiore auctoritate fulti, piainque obedieutiam merito deposcentis spiritu, exhibita denique saluberrima ejusdem lapsu cbristianorum saeculorum operatione et uberrimis fructibus, quö bonam hanc et stúdiósam matrem amare discant filii, fulciant et firment commodata opera, foecundent zelö, vita recreent vere christiauá. Et si prima, in elementis fidei pubi scholari, juniorique gregis portioni dominicatim tributa institutio hucdum manca, vei minus ordinata, vei parurn solida fűit : ad exemplum divini magistri parvulos ad se venire jubentis sit promptior, plenior, fervidior. Recte dici audimus tum a nostris, tum vero ab Ecclesiae adversariis, scholam ejus influxui subtrahere adnisis : — Cujus est schola ejus est futura generatio. Conemur igitur et laboremus, ut schola sit nostra, nam de adolescentis quoque generationis salute respondere olim in die judicii Domino debebimus. Asseramus Domino* agnitioni cultui et servitio ejus, asseramus Ecclesiae et Sacramentis ejus, asseramus pietati et virtuti scholas, teneramque pubem iis conclusam; sinamus hanc venire ad Dominum ducentes eam doctrina pia et continua, doctrina paternam charitatem et sollicitudinem spirante, tenerasque animas demulcere valente, quó in prima juventute Deo iunctae eidem continuo unitae maneant et — dum progrediente aetate in publicum negotiorum tractandorum campum descenderint, intemerata, fidelitate regno Dei utiles esse pergant. Multum hac in linea'passim negligitur; idve eo dolentius experimur, quum graves vecordiae talis sequelae vix unquam medelam inveniant, certamque nobis gravissimi judicii sententiam adferant, omnino autem subtrahant jus querulandi de tepore fidelium, commoda Ecclesiae pro indubíae suae obligationis ratione promovere nihili habentium. Ast praeter debitam filiorum Ecclesiae in doctrina sancta informationem apud pueros et adultos rudes et cultiores ex aequo persolvendam, necesse insuper est, ut animos cunctorum rei catholicae demonstrata in cunctis pastoralibus agendis charitate, plenissimöque sacerdotalium obligaminum implementó lucremur. Yideant fideles nostri aeternam eorum, temporalemque salutem cordi nobis esse, paternó nos erga ipsos ferri amore, continua sollicitudine, omnemque vitám nostram servitio ipsorum dicatam esse videant, quod quos consiliö, opera, exempló ducere, juvare, beare adnitimur, eorum terrena commoda et aeternam beatitudinem continuis etiam precum nostrarum suffragiis Deo commendare studeamus. Ignis igne accenditur. Animae quoque tunc divinarum rerum amore ardebunt, si talem in nobis viderint, e quotidiano nobiscum contactu conceperint. Ubi e contra frigiditás, quae e tepidoruin Dei servorum vita dimanat, alios etiam frigidos servat et sanctae charitatis fiammam exstinguit. Non animabuntur ad magna audenda remque Ecclesiae tuendain ii, qui nos Ministros