Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1873

Index

— 34 — dimittit illó suavi dicto : Yade in pace et Dominus sit tecum. Declaratur hac postrema sententia — pax illa, quam mundus dare nequit, quam Christus Dominus suis reliquit discipulis, quae exsuperat omnem sensum, et cuius abinde fructibus baptisatum laetari cupit Ecclesia. Hi ritus sacri, pro opportunitate fidelibus propositi et enucleati, valent tum ad intellectum salutaribus cogitationibus replendum; tum ad voluntatem pro amore Dei efficaciter movendam. Juvat etiam, dum de foederis baptismalis renovatione recurrit mentio, salutares doctrinas in ritibua Sacramenti baptismi contentas proponendo mentes fidelium ad rectam pietatein accendere. VI. E Jure Ecclesiastico. Cum jus Placeti regii in patria nostra alias jam abrogatuin iterum restitui intendatur; praemissa illius notione ostendatur : a) utruin causae, quae placeto originem dederunt, ad jus hoc stabiliendum sufficiant? b) an jus hoc salva Ecclesiae independentia, et libertate per Principes exerceri possit? num item Ecclesia unquam illud recognoverit, et non potius contra illud constanter reclamaverit? c) utrum ius hoc cum modernis civitatis circa aequalitatem jurium, liberum quarumvis religionum exercitium, et preli typographici libertatem principiis conciliari queat? d) denique recenseantur effectus, ob quos placetum adminus mediate non solum Ecclesiae, sed et ipsi Civitati nocivum evadere possit ? Per Placetum regium, — vei ut alii loquuntur — litteras placeti — pareatis — exequatur — intelligunt ejus patroni.*) jus Principi competens, dispositiones Episcoporum decreta conciliorum, praecipue vero bullas et brevia R ománi Ponti fi cis; item omnes litteras ad Pontificem mittendas in antecessum inspiciendi, examinandi, atque harum missionem, illarum vero publitationem et executionem vei concedendi, vei impediendi prout bono reipublicae convenire judicaverit. Ad a) Iuter causas quae placeto originem dederunt, merito refertur : 1) Ignorantia^ principiorum generalium, e quibus dupplicis potestatis, nempe spirituális, et temporalis ab invicem discretae causa, origo, mutuaque — juri divino consentanea — relatio vere dignoscitur. Etenim Supremi Numinis providentissima sapientia, duabus potestatibus eosdem homines subjecit, quarum una juris ordinem sustentarét, altéra rebus religiosis praeesset. „Duo sunt, quibus principaliter hic mundus regitur, auctoritas sacra Pontificum, et regalis potestas."

2) Si homines in statu naturae integrae perseverassent, unam dumtaxat societatem religiosam, sub ipso Deo rectore, glutino charitatis arctissime copulati procul dubio constituerent, quin dupplex iis im') Marcus Ant. a Dominis 1616. in opere de Republica Ecclesiastica. — Edmundus E i c h e r u s 1616. in L. de Ecclesiastica et politica potestate. — Nicolaus Hontheim sub larva J u s t i n í F e b r o n ii 1753. in opere quod „Liber Singularis" iascribitur. — Jos. II. „Josephinismus, az egyházat illető legújabb császári rendelvény" Bécs 1851. — Van-Espen in tract. de promulg^ legum Eccl. P. II. Cap. 3. §. 2. - P. IV. Cap. 1. §. 1. — ») Can. ly. Dist. 96.