Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1873

Index

— 23 — loquitur et cuius servi, utpote proximi nostri, velut soli suo Domino staat aut cadunt. Sic űet, utnon humánus respectus pondéra et pondéra applicando, judicium Dei perturbet, verum ad eandem lancem sanctuarii referendo singulorum diversos casus, rectum proferatur judicium, quod prout Deoacceptum et ratum, ita proximo unice salutiferum existat. ' ] III. E Studio biblico \. foederis assignati. * h / ,—i Cum acatholici niterpretes, affirmantes in csasu aduiterii uxoris licere uxorem, et aliüm ducere* provocent ad loca Matth. 5, 32; et 19, 9; asserantque simul, haec duo Martthaei loca normám esse doctrinae de matrimonii vinculo, consequenter verba : „nisi ob fornicationem'' etiam in omnibus illis locis, (Marci 10, 11; Luca 16, 18; L Cor. 7, 10. 39) ubi de matrimonio sermo est, supplenda esse : ostendatur haec loca nequaquam sibi repugnare, sed in omnibus vinculi matrimonialis indissolubilitatem docere. Generatim iuxta sanum Hermeneuticae princípium loca obscura illustrari debent ex locis clarioribus; atqui sive Marcum et Lucám de hac ipsa matéria tractantes audiamus, sive S. Paulum de matrimonii indissoiubilitate agentem, clarum est Christum Dominum verba „nisi ob fornicationem'' unice ad dimissionem restrinxisse. Etenim Marc. 10, 11. ita habét : Quicunque dimiserit uxorem suam, et aliam duxerit, adulteriuin committit super eam;" Lucas vero c. 16. v. 18. generaliter dicit : „Omnis, qui dimittit uxorem suam, et aliam ducit, moechatur, et qui dimmissam a viro ducit, moechatur." Igitur apud Marcum et Lucám nulla est addita conditio. Si vero Christus sententiam suam ita intellexisset, quod dimissam propter fornicationem vivente adhuc marito ducere licitum sit, nec Marcus absolute dicere potuisset : „qui aliam duxerit, adulterium committit super eam," neque Lucas : „et qui dimissam duxerit, adulterium committit super eam," neque Lucas : „et qui dimissam a viro ducit, moechatur.® Neque alia potest excogitari causa, cur Matthaeus exceperit fornicationem, Marcus vero et Lucas non exceperit, nisi, quia Matthaeus voluit explicare, aliquando licerc uxorem dimittere, si nimirum adultera sit; Marcus vero et Lucas docere voluerunt, nunqam licere aliam uxorem ducere, etiamsi prior propter adulterium dimissa sit. Idipsum porro docet S. Paulus, qui verba Christi de sola dimissione quoad thorum exclusa solutione quoad vinculum, interpretatur, atque simpliciter et absolute pronunciat, vinculum coniugale sola morte solvi, nec debere uxorem a viro recedere, quamdiu ille vivit; et si ob gravem aliquain causaiu recesserit, manere debere innuptam, aut viro suo reconciliari. Ita enim habét in epistola ad Rom. c. 7, v. 2. 3. „Nain quae sub viro est mulier, vivente viro alligata est legi (nempe coniugii) . . . igitur vivente viro vocabitur adultera, si fuerit cum alio viro." — In epistola vero I. Cor. 7, 10. 11. 39. haec leguntur : „Iis autem, qui matrimonio iuncti sunt, praecipio non ego, sed domiuus, uxorem a viro uon discedere (ut uxor non se separet a viro); quodsi discesserit, (quodsi se separaverit, nimirum ob aduiterim, ob quod Dominus apud Matthaeum c. 5, et 19, discedere seu se separare permittit) manere innuptam, aut viro suo reconciliari; et vir uxorem non dimittat, (nisi iteruin e legitima causa, qualis est uxoris adulterium, et, quod ex superiori membro Circ. Litt. 1873. Nr. III. 5