Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1861

Index

debilitata aut victa est Christianorum in fide constantia; loquimur de Conchinchinae ac Tonchini rcgionibns, in qnibus ad extinctionem prorsus christiani nominis acerbissime recrndnit ethnicorum immanitas. Quid enim memorabimus collegia, coenobia, templa, publicas privatasque aedes vei solo eversas, vei flammis absnmptas? qnid cliristifideles referemus cuiusque aetatis, conditionis, ordinis partim saevissime exagitatos, nudatosque rebus omnibus hac illac errantes vitám trahere coactos quovis supplicio acerbiorem,partim in carcerem detrusos, omnique tormentorum genere excruciatos? qui tamen in ferendis pro Cbristo suppliciis ac morte obeundo veterum Ecclesiae Martyrum fortitudinem retulerunt. Neque minns Nos tangit ac movet miserrima christianorum per Syriam conditio, qui licet a crudelissimae caedis perpessione quieverint, assiduo turbantur metu ne compressus tantisper militaribus Europae copiis infidelium impetus in rapinas iterum caedesque furentins erumpat. Illorum Nos relevandis infortuniis, sin minns paternis desideriis parem, aliquam tamen pro angustis Nostris rebus pecuniae partém transmittendam curavimus, quam ofíerre Nobis nunquam intermisit pia Catliolicarum gentium liberalitas. Quarum etiam non sine laude commemoratnm volumus egregium cbaritatis exemplum in recreandis subsidiorum largitate aíHictis per Syriam fidelibus, atqne adeo maximopere laetamur, nunquam langueseere in Ecclesia virtutem illám, quam divinus Reparator praecipuum esse signum voluit Christianae Religionis. Hic, quem hactenus exposuimns, sacrarum rerum et publicarum status, deplorandus quidem ac luctuosus, Nos vehementer angit. atque perturbat, et gravi etiam moerore complet, Venerabiles Fratres; Vosque in partém vocatos procurationis Nostrae in partém etiam doloris venire non dtibitamus. Sed tamen non concidamus animo, atque iteratis quotidie precibus levemus oculos nostros in montem, unde in tantis rerum asperitatibus opportunum expectemus auxilium. Aderit Ecclesiae suae Deus, aderit humilitati Nostrae, Ejusque Nos virtute roboratos ab officio et constantia Apostoliéi Ministerii nullus pláne periculi metus, nulla deterrebit adversitas. Innocens christianorum sanguis, quo perfusa Orientális terra est, in odorem suavitatis ascendat ad Dominum illoque salutari velut sacrificio piacatus gravissimas, quibus premimur, quaeque impendent, calamitates propitius avertat; atque accedente Sanctissimae Genitricis Dei ab origine immaculatae j)atrocinio, et beatissimis Apostolis Petro et Paulo suffragantibus concedat Ecclesiae suae de acerbissimis inimicis referre victoriam. Exsnrgat aliquando in iudicium Deus, hostesque sui nominis religionis excidium anhelantes, multa et nefaria in Ecclesiam molientes in fortitudine brachii sui disperdat et conterat, vei, quod potius et optamus et poscimus, divinae gratiae lumine collustratos in viam iustitiae et veritatis dives in misericordia clementissime traducat. Círc. Lkl. 1861. Ni II.